Zygmunt Łobaczewski-Wnuczek

Zygmunt Łobaczewski-Wnuczek
Siegmund Lobaczewski von Wnuczek
pułkownik kawalerii pułkownik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

10 września 1869
Rymanów

Data i miejsce śmierci

28 lutego 1937
Dolina

Przebieg służby
Lata służby

do 1921

Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Odznaka za 25-letnią Służbę Wojskową (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Zygmunt Prot Wawrzyniec Łobaczewski-Wnuczek herbu Jastrzębiec (ur. 10 września 1869 w Rymanowie, zm. 28 lutego 1937 w Dolinie) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Zygmunt Prot Wawrzyniec Łobaczewski-Wnuczek[1][2] wywodził się z rodu Łobaczewskich herbu Jastrzębiec, używających przydomku „Wnuczek”[3][4]. Urodził się 10 września 1869 w Rymanowie jako syn Erazma i Heleny z Rittelschildów[5]. Jego rodzeństwem byli: Stanisław (ur. 1866, prawnik), Wawrzyniec (1875–1940, pułkownik kawalerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej[6][7]), Maria Celestyna Helena.

Zygmunt Łobaczewski w 1888 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum Męskim w Sanoku (był to historycznie pierwszy rocznik maturzystów w tej szkole; abiturientami byli wówczas także Włodzimierz Lewicki, Aleksander Stangenhaus)[8][9].Przejął po ojcu majątek[10] i został właścicielem majątku ziemskiego w Zagórzu[1][11]. W 1911 jako właściciel tabularny wraz z wspólnikami posiadał 525 ha w Zagórzu[12] (wcześniej w 1905 obszar 531,7 ha posiadał jego brat Stanisław[13]). W 1909 obaj bracia byli uprawnieni do wyboru posła na Sejm Krajowy Galicji[1].

Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1892 roku w korpusie oficerów rezerwy piechoty. Posiadał przydział w rezerwie do 45 pułku piechoty w Przemyślu. W 1893 roku został przemianowany na oficera zawodowego i przydzielony do 45 pułku piechoty. Otrzymał starszeństwo z 1 maja 1894 roku w stopniu podporucznika. W 1895 roku został przeniesiony do korpusu oficerów kawalerii i przydzielony do 5 pułku dragonów w Marburgu. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 maja 1898 roku. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 1 lutego 1916 roku. Jego oddziałem macierzystym był 1 Galicyjski pułk ułanów[14].

27 maja 1919 roku został przydzielony do komisji asenterunkowej koni w Sanoku[15]. 5 czerwca 1919 roku został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 maja 1918 roku[16][17]. 31 stycznia 1920 roku został przeniesiony do 8 pułku ułanów jako oficer nadetatowy z pozostawieniem na zajmowanym stanowisku inspekcyjnego oficera sztabowego kawalerii przy Dowództwie Okręgu Generalnego Grodno[18]. 11 czerwca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu podpułkownika, w kawalerii, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej. W latach 1920–1921 pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego „Kraków”. Od 1 czerwca 1921 roku jego oddziałem macierzystym był nadal 8 pułk ułanów w Krakowie[19][20]. 14 kwietnia 1921 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu pułkownika, w kawalerii, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej[21]. Z dniem 1 listopada 1921 został przeniesiony w stan spoczynku[22][23]. 26 października 1923 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu pułkownika jazdy (od 1924 roku – kawalerii)[24]. Na emeryturze mieszkał w Krakowie[25][26][27]. W 1934 roku jako pułkownik stanu spoczynku kawalerii pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Nisko. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr X i pozostawał w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr X[28]. Zmarł 28 lutego 1937 w Dolinie, położonej pomiędzy Sanokiem a Zagórzem[29].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b c Wykaz posiadaczy dóbr tabularnych, uprawnionych do wyboru posła na Sejm krajowy w ciele wyborczym większych posiadłości okręgu wyborczego sanockiego. „Gazeta Lwowska”, s. 9, Nr 100 z 4 maja 1909. 
  2. ↑ W publikacji pt. Sprawozdanie C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1888 tożsamość została podana jako Zygmunt Łobaczewski. Roczniki Oficerskie z lat 20. i 30. wskazywały tożsamość Zygmunt Łobaczewski-Wnuczek. W Wojsku Polskim służył także mjr Zygmunt Łobaczewski, poległy w 1919 i odznaczony Orderem Virtuti Militari. Por. Pomniki. Zygmunt Łobaczewski. rossa.lt. [dostęp 2016-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-03)].
  3. ↑ Zagadnienia i odpowiedzi. „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie”. Nr 8, s. 215, 1926-1927. Polskie Towarzystwo Heraldyczne we Lwowie. 
  4. ↑ Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 15: Liwscy – Łopuscy. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1912, s. 336, 337.
  5. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1887/1888 (zespół 7, sygn. 6). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 322.
  6. ↑ Andrzej Brygidyn: Sanocka Lista Katyńska. Jeńcy Kozielska, Ostaszkowa, Starobielska oraz innych obozów i więzień Polski kresowej pomordowani w Rosji Sowieckiej. Sanok: 2000, s. 47.
  7. ↑ Uroczystość rocznicowa wspaniałą lekcją historii i patriotyzmu. esanok.pl, 2013-04-16. [dostęp 2013-07-27]. (pol.).
  8. ↑ Sprawozdanie C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1888. Sanok: Fundusz Naukowy, 1888, s. 96.
  9. ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2020-03-14].
  10. ↑ Zagórz. truskolascy.info. [dostęp 2013-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-22)]. (pol.).
  11. ↑ Historia. zagorz.pl. [dostęp 2016-10-29].
  12. ↑ Skorowidz powiatu sanockiego wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 24.
  13. ↑ Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995. s. 405.
  14. ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 907, 1005.
  15. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 71 z 28 czerwca 1919 roku, poz. 2296.
  16. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 65 z 12 czerwca 1919 roku, poz. 2057.
  17. ↑ Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 67.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 7 lutego 1920 roku, s. 56.
  19. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 24 z 30 czerwca 1920 roku, poz. 620.
  20. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 251, 746.
  21. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 16 z 23 kwietnia 1921 roku, poz. 554.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 34 z 27 sierpnia 1921 roku, s. 1313.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922 roku, s. 33, sprostowanie.
  24. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 739.
  25. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1579.
  26. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1408.
  27. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 885.
  28. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 335, 1043.
  29. ↑ Indeks do ksiąg zmarłych od roku 1914. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. Ł 1937, (Tom K, str. 66, poz. 22).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
AUT KuK Kriegsbande BAR.svg
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).
Signum laudis2.gif
Baretka Signum laudis
Militärdienstzeichen-Silver.jpg
Autor: Skukifish, Licencja: CC BY-SA 3.0
Militärdienstzeichen austriaca con corona in argento per 25 anni di servizio attivo nell'esercito
AUT Jubiläumskreuz 1908.png
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 3.0
Krzyż Jubileuszowy 1908 (Austro-Węgry)
Med. Austria 1912-1913.JPG
Austrian mobilitation cross of 1912/1913's ribbon
PL Epolet plk.svg
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).