Zygmunt Łotocki

Zygmunt Łotocki

podporucznik rezerwy piechoty
Pełne imię i nazwisko	Zygmunt Marian Łotocki
Data i miejsce urodzenia	16 stycznia 1904 Włodawa
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 Katyń
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	34 Pułk Piechoty
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa

Data i miejsce urodzenia	16 stycznia 1904 Włodawa
Data i miejsce śmierci	1940 Katyń
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Świata złoto Warszawa 1932 konkurs drużynowy Mistrzostwa Polski złoto 1934

Symboliczny grób Zygmunta Łotockiego na cmentarzu Powązkowskim

Zygmunt Marian Łotocki (ur. 16 stycznia 1904 we Włodawie, zm. 1940 w Katyniu) – polski łucznik, pisarz i publicysta, podporucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Syn Waleriana i Heleny z domu Kwiatkowska. Absolwent Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Warszawskiego.

Uprawiał łucznictwo jako pionier tej dyscypliny w Polsce. Był trenerem polskiej kadry narodowej w łucznictwie w latach od 1930 do 1934. Podczas drugich w historii mistrzostw świata w łucznictwie 1932 w Warszawie zdobył złoty medal drużynowo (wraz z nim Zbigniew Kosiński i Michał Sawicki)^[1]. W 1934 zdobył złoty medal mistrzostw Polski. Opublikował książkę o tej tematyce pt. Łucznictwo (1934).

W latach 1936–1939 polonista w gimnazjum w Piotrkowie Trybunalskim.

W Wojsku Polskim ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty w Śremie i został awansowany do stopnia podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935. Był przydzielony do 34 pułku piechoty.

Po wybuchu II wojny światowej 1939, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 został przetransportowany do Katynia i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Został pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu, gdzie w 1943 jego ciało zidentyfikowano podczas ekshumacji prowadzonych przez Niemców pod numerem 1865^[2]. Przy zwłokach Zygmunta Łotockiego zostały odnalezione: pocztówka, kilka dyplomów filozofii^[3].

Jego żoną była Maria Pańków-Łotocka, z którą miał syna.

Upamiętnienie

Jego symboliczny grób ustanowiono na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 26-1-24)^[4].

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło awansował go pośmiertnie na stopień porucznika^[5]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”^[6].

W Piotrkowie Trybunalskim jedną z ulic nazwano Porucznika Zygmunta Łotockiego^[7].

Zygmuntowi Łotockiemu został poświęcony jeden z odcinków filmowego cyklu dokumentalnego pt. Epitafia katyńskie (2010).

Przypisy

Bibliografia

• Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. s. 363. [dostęp 2015-01-13].
• Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914–1939. Zygmunt Łotocki. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 2015-01-13].
• Zbrodnia katyńska

Linki zewnętrzne

• Publikacje Zygmunta Łotockiego w bibliotece Polona