Zygmunt Albík z Uničova

Zygmunt Albík z Uničova
Arcybiskup Metropolita Praski
Data i miejsce urodzenia	1358 Uničov
Data i miejsce śmierci	27 lipca 1427 Węgry
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Nominacja biskupia	29 października 1411
Sakra biskupia	brak danych

Tablica pamiątkowa w Uničovie

Zygmunt Albík z Uničova (ur. 1358 w Uničovie, zm. 27 lipca 1427 w Budzie) – czeski lekarz, duchowny katolicki, arcybiskup metropolita praski w latach 1412–1413.

Życiorys

Studiował sztuki wyzwolone na Uniwersytecie w Pradze, gdzie uzyskał kolejno tytuły: bakałarza (1382 r.), licencjata i magistra (dwa ostatnie 1385 r.). W 1387 r. w Pradze rozpoczął studia prawnicze zakończone dwa lata później uzyskaniem tytułu bakałarza dekretów. W późniejszym okresie musiał studiować medycynę ponieważ ok. 1399 r. jest wzmiankowany jako doktor medycyny. Już wcześniej, ok. 1396 r., został osobistym lekarzem króla Wacława IV, który ok. 1400 r. nobilitował Zygmunta Albíka. Po dalszych studiach uzyskał licencjat dekretów i w 1404 r. został najwyższym lekarzem nadwornym. W czasie leczenia kładł nacisk na higienę i odpowiednią dietę. Swoje poglądy zawarł w książce „Regimen pro conservatione sanitatis”. W 1398 r. udało mu się wyleczyć ciężko chorego króla.

Po śmierci arcybiskupa Zbyňka Zajíce z Hasenburka kapituła praska pod wpływem Wacława IV wybrała go 29 października 1411 r. na arcybiskupa. Pod wpływem dworu królewskiego nie podjął żadnych działań przeciw Janowi Husowi. We wrześniu 1412 r. papież Jan XXIII rzucił klątwę na Husa i obłożył Pragę interdyktem. W tej sytuacji Zygmunt Albík zrezygnował z urzędu i przekazał go Konrádowi z Vechty. Decyzję tę zatwierdził papież i mianował 10 lutego 1413 r. Albíka biskupem tytularnym Cezarei Nadmorskiej. W 1416 r. został także proboszczem wyszehradzkim. Po wybuchu wojen husyckich opuścił Pragę. Mieszkał kolejno w Ołomuńcu, Brnie i dłużej we Wrocławiu. W 1425 r. został wezwany do Budy, gdzie został nadwornym lekarzem Zygmunta Luksemburskiego. Zmarł podczas wyprawy wojennej.

Bibliografia

• Milan M. Buben, Encyklopedie českých a moravských sídelních biskupů, Praha 2000, s. 9–11.

Biskupi i arcybiskupi prascy, prymasi Czech

Biskupi prascy (973-1344)	bp Thietmar (Dětmar, Dietmar) (973–982) bp Wojciech Sławnikowic (Vojtěch, Adalbert) (982–996) bp Strachkwas Chrystian (elekt) (996) bp Thiadag (998–1017) bp Ekkhard (Ekkehard, Ekhard, Helicardus) (1017–1023) bp Hyza (Hyzo, Hizzo, Izzo) (1023–1030) bp Severus (Šebíř) (1030–1067) bp Jaromir Gebhart (Gebehard, Jaromír) (1068–1089) bp Kosmas (1090–1098) bp Herman (Heřman) (1099–1122) bp Meinhard (Menhart) (1122–1134) bp Jan I (1134–1139) bp Sylwester (Silvestr) (elekt, zrezygnował) (1139–1140) bp Otto (Ota) (1140–1148) bp Daniel I (1148–1167) bp Gothard (Goltpold, Hotart, Gotpold) (elekt) (1168) bp Bedřich z Puttendorfu (1168–1179) bp Valentin (Veliš) (1179–1182) bp Henryk Brzetysław (Jindřich Břetislav) (książę Czech) (1182–1197) bp Daniel II (Milík z Talmberka) (1197–1214) bp Andrzej (Ondřej) (1214–1224) bp Peregrin (Pelhřim z Vartenberka) (1124–1125) bp Budislav (Budivoj, Budilov) (1225–1226) bp Jan II (1226–1236) bp Bernhard Kaplíř ze Sulevic (Buchard) (1236–1240) bp Mikołaj z Riesenburgu (Mikuláš z Reisenburku) (1240–1258) bp Jan III z Dražic (1258–1278) bp Tobiasz z Bechyně (Tobiáš z Bechyně) (1278–1296) bp Řehoř Zajíc z Valdeka (1296–1301) bp Jan IV z Dražic (1301–1343) bp Arnoszt z Pardubic (1343-1344)
Arcybiskupi prascy (1344-1471)	abp Arnoszt z Pardubic (1344–1364) abp Jan Očko z Vlašimi (1364–1379) abp Jan z Jenštejna (1379–1396) abp Olbram ze Škvorce (Volfram ze Škvorce) (1369–1402) abp Mikuláš Puchník z Černic (elekt) (1402) abp Zbyněk Zajíc z Hasenburka (1403–1411) abp Zygmunt Albík z Uničova (1411–1412) abp Konrád z Vechty (1413–1431) abp Jan Rokycana (Jan z Rokycan) (1435-1471)
Arcybiskupi prascy (od 1561)	abp Antonín Brus z Mohelnice (1561-1580) abp Martin Medek (1581–1590) kard. Zbyněk Berka z Dubé (1592–1606) abp Karel z Lamberka (1607–1612) abp Jan Lohelius (1612-1622) kard. Ernst Adalbert von Harrach (1623-1627)
Arcybiskupi prascy, prymasi Czech (od 1627)	kard. Ernst Adalbert von Harrach (1627-1667) abp Jan Vilém Libštejnský (1667-1668) abp Matouš Ferdinand Sobek z Bílenberka (1669-1675) abp Jan Bedřich z Valdštejna (1675-1694) abp Jan Josef Breuner (1695-1710) abp Franz Ferdinand von Kuenburg (1713-1731) abp Daniel Josef Mayer (1732-1733) abp Jan Adam Vratislav z Mitrovic (1733-1733) abp Jan Mořic Gustav Manderscheid–Blankenheim (1733-1763) abp Antonín Petr Příchovský z Příchovic (1764-1793) abp Vilém Florentin Salm (1793-1810) abp Václav Leopold Chlumčanský (1815-1830) abp Alois Josef Krakovský z Kolowrat (1831-1833) abp Andrzej Alojzy Ankwicz (1834-1838) abp Alois Josef Schrenk (1838-1849) kard. Friedrich Josef von Schwarzenberg (1850-1885) kard. Franz von Schönborn (1885-1899) kard. Lev Skrbenský z Hříště (1899-1916) abp Pavel Huyn (1916-1919) abp František Kordač (1919-1931) kard. Karel Kašpar (1931-1941) kard. Josef Beran (1946-1969) kard. František Tomášek (1977-1991) kard. Miloslav Vlk (1991-2010) kard. Dominik Duka (od 2010 r.)

(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5