Zygmunt Ambros

Zygmunt Ambros
Data i miejsce urodzenia22 grudnia 1907
Zabłotowce
Data i miejsce śmierci12 marca 1963
Warszawa
profesor nauk medycznych
Alma MaterUniwersytet Lwowski
Doktorat30 czerwca 1937
Uniwersytet Lwowski
Habilitacja1949
Uniwersytet Warszawski
Profesura1955
UczelniaUniwersytet Warszawski
Akademia Medyczna w Gdańsku

Zygmunt Ambros (ur. 22 grudnia 1907 w Zabłatowcach koło Żydaczowa, zm. 12 marca 1963 w Warszawie) – polski lekarz, twórca gdańskiej ortopedii po II wojnie światowej.

Życiorys

W 1933 ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W latach 1934-1937 pracował we Lwowie, pod kierunkiem profesora Adama Grucy zatrudniony w lwowskim Szpitalu Ubezpieczalni Społecznej na Oddziale Chirurgiczno-Ortopedycznym. 30 czerwca 1937 roku uzyskał stopień doktora medycyny na podstawie pracy pt. Regeneracja tkanki kostnej. Od roku 1938 starszy asystent Instytutu Chirurgii Urazowej w Warszawie. Podczas II wojny światowej był starszym asystentem Oddziału Chirurgicznego warszawskiego Szpitala św. Ducha.[1]

Po zakończeniu działań wojennych został ordynatorem Oddziału Chirurgiczno-Urazowego w Miejskim Szpitalu dla Dzieci w Warszawie, równocześnie pełnił funkcję ordynatora w Lecznicy Ministerstwa Zdrowia. W 1949 uzyskał habilitację się na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego na podstawie pracy Anatomiczna i czynnościowa naprawa ścięgien ręki. W 1954 objął stanowisko kierownika, w nowo kreowanej przez Niego, Klinice Ortopedycznej Akademii Medycznej w Gdańsku, a w 1955 otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego[2]. Jego zespół opracował pierwszy po wojnie podręcznik Zarys ortopedii ogólnej (Warszawa 1959)[3].

Od 1957 roku ordynator Oddziału Ortopedyczno-Urazowego w Szpitalu nr 8 w Warszawie, w którym pracował do końca życia.

Prezes Głównego Zarządu Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego. Członek Międzynarodowego Towarzystwa Ortopedycznego (1957–1963) oraz Francuskiego Towarzystwa Ortopedycznego (1958–1963).[4][5]

Zmarł po kilkumiesięcznej, ciężkiej chorobie nowotworowej. Pochowany został na Starych Powązkach w Warszawie[6]

Przypisy

  1. ↑ Lekarze Powstania Warszawskiego
  2. ↑ Ożga A., Mazurek T., Katedra i Klinika Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu - historia i teraźniejszość, „Gazeta AMG”, Tom 27, Nr 12 (2017), VM Media sp. z o.o. VM Group sp.k., Grupa Via Medica, grudzień 2017, s. 18.
  3. ↑ Promocja Podręcznika w Bibliotece Głównej, „Gazeta AMG”, VM Media sp. z o.o. VM Group sp.k., Grupa Via Medica, kwiecień 2017, s. 20.
  4. ↑ Zygmunt Ambros. Encyklopedia Solidarności
  5. ↑ Zygmunt Ambros biografia =zdjęcie. [dostęp 2019-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-12)].
  6. ↑ Wygląd i lokalizacja nagrobka. [dostęp 2019-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-12)].