Zygmunt Antoniewicz
 podpułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 9 maja 1919 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | ok. 1914–1919 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
 | |
Zygmunt Antoniewicz (ur. 17 września 1874 w Kowalewie Pomorskim[1], zm. 9 maja 1919 w drodze ze Lwowa do Poznania) – polski żołnierz i malarz ormiańskiego pochodzenia, uczestnik I wojny światowej, powstania wielkopolskiego i wojny polsko-bolszewickiej. Podpułkownik Wojska Polskiego[2]. Kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się 17 września 1874 w Kowalewie Pomorskim w rodzinie polskiego Ormianina, podpułkownika Michała Wacława Antoniewicza i austriackiej Ormianki Augusty von Wolf (Kajlkeri/ԳԱՅԼՔԵՐԻ). Po ukończeniu Gimnazjum im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, studiował sztuki piękne. Pracował jako malarz[3].
Po wcieleniu do armii pruskiej odbył służbę wojskową i walczył na wielu frontach I wojny światowej, po czym został oficerem powstania wielkopolskiego. Po zwycięstwie powstania, za radą przyjaciela rodziny i głównodowodzącego powstania, generała Józefa Dowbor-Muśnickiego, przeszedł do Wojska Polskiego. Wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej i jako oficer w dniu 6 maja 1919 roku pod Lwowem został ciężko ranny.
Zmarł 9 maja 1919 w drodze do Poznania w wieku 44 lat. Rozkazem marszałka Józefa Piłsudskiego uznano go za Poległego na Polu Chwały i pośmiertnie odznaczono Orderem Virtuti Militari. Został pochowany na cmentarzu Bohaterów na stokach Cytadeli Poznańskiej – na jego własne życzenie – wśród towarzyszy broni na parceli powstańców wielkopolskich.
Życie prywatne
26 maja 1904 w Toruniu ożenił się z Józefą Kurzyńską[3] (1877–1956)[1]. Mieli sześcioro dzieci: Janinę (ur. 1905), Halinę Leokadię (1906[3]–1991), Zdzisława (1908–1984; dziennikarza, trenera i sędziego sportowego), Janusza (1912–1991), Urszulę (1915–2000) i Tadeusza (ur. 1915).
Przypisy
- ↑ a b Rodzina Antoniewiczów – spis ludności – Akta Miasta Poznania [dostęp z dnia: 2016-04-12]
- ↑ Projekty PiS w rocznicę stanu wojennego (Niezależna – 13/12/2011) – Roland von Bagratuni [dostęp z dnia: 2016-04-12]
- ↑ a b c Antoniewiczowie. [w:] Teki Dworzaczka [on-line]. Biblioteka Kórnicka PAN. [dostęp 2014-10-05].
Media użyte na tej stronie
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Wielkopolskich wz. 1919
Standarte seiner Majestät des Deutschen Kaisers
„Die Standarte, 4 m im Quadrat, besteht aus goldgelber Seide und zeigt das eiserne Kreuz, belegt mit dem kleineren Wappen Sr. Majestät. In den Winkeln des Kreuzes erscheinen je eine Kaiserkrone und drei rotbewehrte, schwarze Adler. Auf dem Kreuz steht "GO TT MIT UNS 18 70". Sobald Se. Majestät sich an Bord eines Schiffes begibt, wird die Kaiserstandarte am Topp des Grossmastes gehisst und alle anderen Kommando- und Unterscheidungszeichen gestrichen“.(Ströhl: Deutsche Wappenrolle, S. 80)
.png){kind=link}