Zygmunt Badowski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Dziedzina sztuki | malarstwo, litografia |
| Odznaczenia | |
 | |
Zygmunt Ignacy Badowski (ur. 9 lutego 1875 w Warszawie, zm. 30 grudnia 1959 tamże) – polski malarz, pedagog.
Życiorys
Syn Pawła[1] (1821–1904) i pisarki Eweliny z Łaszczewskich[1] (1838–1918). Od 1891 przez dwa lata uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem Wojciecha Gersona, a następnie w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w pracowni Władysława Łuszczkiewicza. Naukę kontynuował w Paryżu, w szkole Viti u Raphaëla Collina. W międzyczasie podróżował po Europie samodzielnie zdobywając wiedzę o malarstwie podczas zwiedzania muzeów i galerii. Powrócił do Krakowa, gdzie pobierał naukę u Leona Wyczółkowskiego. Po jej zakończeniu zamieszkał na stałe w Warszawie, w 1902 był współorganizatorem wystawy wiosennej młodych artystów polskich z Kongresówki, Galicji i Rosji. W 1908 zorganizował żeńską szkołę rzemiosł i przemysłu artystycznego, udzielał lekcji malarstwa, a w Szkole Sztuk Pięknych im. Wojciecha Gersona wykładał historię sztuki. W 1920 ochotniczo zgłosił się do wojska[1] i uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Aktywnie uczestniczył w życiu artystycznym Warszawy, był członkiem Polskiego Towarzystwa Artystycznego. Po II wojnie światowej wykładał w Towarzystwie Wolnej Wszechnicy Polskiej i Uniwersytecie Robotniczym TUR[2]. Uchwałą Rady Państwa z dnia 2 grudnia 1955 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski „za długoletnią działalność artystyczną w dziedzinie sztuk plastycznych”[3].
Pochowany na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie (kwatera 32-5-3,4)[4].
Twórczość
Tworzył kompozycje figuralne, akty, malarstwo portretowe, duża część prac Zygmunta Badowskiego ma wymowę symboliczną. Stosował pastele, sangwiny i farby olejne, tworzył litografie. Przed 1918 współpracował z "Tygodnikiem Ilustrowanym", jego prace uczestniczyły w wystawach zbiorowych w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych (1913, 1922, 1931, 1937). W latach 1947-1949 przewodniczył artystycznej Grupie Niezależnych.
Przypisy
- ↑ a b c Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 18.
- ↑ Zygmunt Badowski, biografia, ArtInfo
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 13, poz. 216.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: PAWEŁ BADOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-05-15].
Bibliografia
- Czy wiesz kto to jest?, praca zbiorowa pod redakcją Stanisława Łozy, Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej Warszawa 1938, tom I s. 18.
Media użyte na tej stronie
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Zygmunta Badowskiego na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera 32, rząd 5, grób 3, 4)