Zygmunt Boras
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia najnowsza, historia powszechna nowożytna XVI-XVIII w. | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1958 |
| Habilitacja | 1982 – historia |
| Profesura | 1986 |
| nauczyciel akademicki | |
| Uniwersytet | |
| Okres zatrudn. | 1952-1998 |
| Szkoła wyższa | Wyższa Szkoła Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu |
| Odznaczenia | |
   | |
Zygmunt Boras (ur. 8 lipca 1927 w Szczercowie, zm. 29 sierpnia 2008 w Skokach) – polski historyk, nauczyciel akademicki, profesor nauk humanistycznych i działacz społeczny. Uczeń prof. Janusza Pajewskiego[1].
Życiorys
Urodził się 8 lipca 1927 w Szczercowie w rzemieślniczej rodzinie Wincentego Borasa i Anieli z Murlikiewiczów. Miał sześcioro rodzeństwa[1].
W 1958 został doktorem (promotor prof. Janusz Pajewski). W 1982 habilitował się na podstawie dorobku naukowego i rozprawy Związki Śląska i Pomorza Zachodniego z Polską w XVI w. W 1986 został profesorem Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1985-1987 był prodziekanem Wydziału Historycznego UAM.
Zajmował się dziejami Europy i Polski, od średniowiecza po XX wiek, a w szczególności historią Śląska, Pomorza Zachodniego oraz dziejami Wielkopolski. Upodobał sobie zwłaszcza ziemię wałecką i region nadnotecki – z Piłą jako głównym ośrodkiem. Opisał też historię miast wielkopolskich, Nowej Marchii i Pomorza, m.in. Wałcza, Poznania, Margonina, Wągrowca, Rogoźna, Wapna, Międzyrzecza, Szczecinka, Piły, Gorzowa Wielkopolskiego, Ostrzeszowa. Sporządził monografię hetmanów polskich i litewskich, pasjonowała go nawet historia kultury (np. teatr jezuicki). Wiele z tez wysuniętych przez prof. Zygmunta Borasa jak i odkryć źródłowych miało oryginalny i pionierski charakter. Od początku swój warsztat naukowo-badawczy związał z Piłą, popularyzował przeszłość miasta na łamach "Głosu Pilskiego" (1959-1960), był sekretarzem redakcji "Rocznika Pilskiego" (1960-1962), nieprzerwanie od pierwszego tomu związany z "Rocznikiem Nadnoteckim". W latach 1963-1976 był sekretarzem redakcji, od 1977 do 1993 zastępcą redaktora, a w latach 1994-1999 redaktorem naczelnym. Prof. Zygmunt Boras nie tylko redagował "Rocznik Pilski" i "Rocznik Nadnotecki" ale i zamieszczał na ich łamach własne artykuły dotyczące Piły. Systematycznie i regularnie współpracował także z "Ziemią Nadnotecką". W 1993 wspólnie z prof. drem hab. Zbigniewem Dworeckim wydał monografię "Piła, zarys dziejów" (do 1945). Odszukał w archiwach uniwersyteckich Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu przywileje nadane przez królów Jana Kazimierza i Jana III Sobieskiego, które obecnie są uznawane za dokumenty świadczące o tradycjach akademickich Poznania sięgających XVI wieku.
Pod jego kierunkiem powstało wiele prac magisterskich i doktorskich, tematycznie związanych z Piłą i ziemią nadnotecką.
Współpracował z instytucjami kultury, muzeami, biblioteką publiczną oraz Towarzystwem Miłośników Miasta Piły. Pełnił opiekę naukową oraz wygłaszał odczyty i wykłady na sesjach oraz konferencjach naukowych poświęconych między innymi Józefowi Wybickiemu, Stanisławowi Staszicowi, Panteleonowi Szumanowi oraz innym ludziom regionu.
Ostatnie lata swojego życia spędził w Grylewie, pod Wągrowcem. Tam poświęcił się ratowaniu zabytkowego dworku – jednego z najpiękniejszych późnobarokowych w Wielkopolsce. Z jego gościny korzystali m.in. uczestnicy rajdu samochodowego po ziemi wągrowieckiej, regionaliści, a także chętnie przyjeżdżali tam artyści na plenery malarskie. W grudniu 2000 z okazji Millenium zorganizował "Bal Tysiąclecia", w którym uczestniczyły środowiska twórcze.
29 sierpnia 2008 zmarł w Wągrowcu. Pochowany został na cmentarzu przy ul. Jasna Rola w Poznaniu[2].
Życie prywatne
Był żonaty z Janiną, germanistką. Mieli dwoje dzieci: córkę Katarzynę (germanistkę) oraz syna Przemysława (kulturoznawcę)[1].
Odznaczenia i wyróżnienia
Otrzymał m.in.:[1]
- Honorowy Obywatel Piły (2004)[3]
- tytuł Członka Honorowego Towarzystwa Miłośników Miasta Piły (2000)
- wpis do Księgi Pamiątkowej Miasta Piły (2000)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1986)
- Odznaka Honorowa Miasta Poznania (1983)
- nagroda Wojewódzkiej Rady Narodowej (1983)
- Złoty Krzyż Zasługi (1973)
- odznaka „Za Rozwój Województwa Poznańskiego” (1962)
Wybrane publikacje
- Boras Zygmunt red., Dzieje Rogoźna, Biblioteka "Kroniki Wielkopolski", Poznań 1993.
- Sulechów i okolice. Monografia historyczna, (Poznań 1985 – z doc. Zbigniewem Dworeckim i doc. Józefem Morzym).
Przypisy
- ↑ a b c d Boras Zygmunt Towarzystwo Miłośników Miasta Piły [dostęp z dnia: 2016-08-04]
- ↑ Zygmunt Boras – miejsce pochówku [dostęp 2019-02-10]
- ↑ Zygmunt Boras – Uchwała Nr XVII/212/04 Rady Miasta Piły z dnia 27 stycznia 2004 roku [dostęp z dnia: 2016-08-04]
Linki zewnętrzne
- Prof. zw. dr hab. Zygmunt Boras, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2008-09-12].
- Zygmunt Boras – wykaz publikacji w LitDok Bibliografia Historii Europy Środkowowschodniej, Herder-Institut (Marburg)
Media użyte na tej stronie
Odznaka Honorowa Miasta Poznania – baretka