Zygmunt Chmielewski (aktor)

Zygmunt Chmielewski
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1894
Odessa, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

26 maja 1978
Warszawa, Polska

Zawód

aktor, reżyser teatralny, pedagog

Współmałżonek

Stanisława Perzanowska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Zygmunt Chmielewski (ur. 16 maja 1894 w Odessie, zm. 26 maja 1978 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny i pedagog.

Życiorys

Był synem Franciszka Chmielewskiego – magazyniera i Wiktorii z Lewandowskich. W Odessie ukończył gimnazjum i szkołę handlową, równocześnie biorąc prywatne lekcje gry scenicznej. Tutaj też stawiał swoje pierwsze kroki na scenie, najpierw w rosyjskim Teatrze Farsy, a następnie w Teatrze Polskim.

W 1918 wraz z dywizją gen. Lucjana Żeligowskiego przywędrował do Polski. 29 listopada 1919 zadebiutował na deskach Teatru Reduta w Warszawie rolą Oficera w spektaklu Ponad śnieg bielszym się stanę Stefana Żeromskiego.

Występował przede wszystkim na scenach stołecznych: Teatru Reduta (1919–1929), Teatru Ateneum (1930–1933 i 1937–1939), Teatru Nowego (1947–1949), Teatru Narodowego (1949–1953) i Teatru Polskiego (1953–1968). Można go było oglądać także na deskach teatrów Krakowa, Wilna i Łodzi. Od 1929 zajmował się też reżyserią teatralną.

W filmie debiutował w roku 1921 i większość swoich ról filmowych zagrał w okresie dwudziestolecia międzywojennego. W latach 1955–1958 wykładał w Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Był członkiem Zarządu ZASP-u (1933–1934 i 1947). 1 września 1968 przeszedł na emeryturę.

Występował również w Teatrze Telewizji, m.in. w spektaklach: Chirurgia Antona Czechowa w reż. Estery Wodnarowej (1954), Zastępca, Pan Lunot Guy de Maupassanta w reż. Marka Tadeusza Nowakowskiego (1957), Bunt aniołów Anatole’a France’a w reż. Jana Kulmy (1960) oraz w Annie Kareninie Lwa Tołstoja w reż. Adama Hanuszkiewicza (1961) i w przedstawieniu Stranitzky i bohater narodowy Friedricha Dürrenmatta w reż. Zygmunta Hübnera jako red. Grzmot (1962).

Jego żoną była popularna aktorka Stanisława Perzanowska, znana przede wszystkim z roli Heleny Matysiakowej w radiowej powieści Matysiakowie, z którą wziął ślub 30 grudnia 1920.

Zmarł 26 maja 1978 w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kw. 37B-III-23).

Filmografia

Odznaczenia i nagrody

Przypisy

  1. 11 lipca 1955 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki” M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144
  2. 15 stycznia 1955 M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400, str. 1630

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie