Zygmunt Janowski

Zygmunt Janowski z Opatkowic herbu Strzemię (ur. 20 września 1836, zm. 3 października 1903) – polski właściciel ziemski.

Budynek dworski w Falejówce

Życiorys

Urodził się 20 września 1836^[1]. Wywodził się z rodu Janowskich z Opatkowic^[2].

W drugiej połowie XIX wieku posiadał dobra ziemskie w Falejówce (w tym tamtejszy dwór)^{[3][4][5][6][2]}. W tym czasie powstał tam budynek dworski^[7]. Jako właściciel ziemski Zygmunt Janowski był uprawniony do wyboru posła na Sejm Krajowy Galicji^[8].

Z grupy większych posiadłości został wybrany do Rady c. k. powiatu sanockiego, której był członkiem od około 1869 do około 1874, a w trakcie kadencji objął funkcję zastępcy prezesa (marszałka) wydziału^{[9][10][11][12]}. Ponownie wybrany do Rady w kadencji od około 1874 do około 1877, w której do około 1876 był zastępcą prezesa wydziału^[13][14][15]. Po raz kolejny wybrany w kadencji od około 1888 do około 1890^[16][17][18]. Po raz ostatni wybrany do Rady w kadencji od około 1890 do około 1897, w trakcie której pełnił funkcję zastępcy członka wydziału^{[19][20][21][22][23][24][25]}.

Zmarł 3 października 1903^[1]. Był jednym z założycieli i członkiem Sodalicji Mariańskiej w Starej Wsi w 1892; po latach jego nazwisko zostało wymienione w grupie zasłużonych członków SM na tablicy ich upamiętniającej w tamtejszej bazylice Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny^[1].

Był żonaty z Zofią z domu Kern^[2]. Mieli syna Stefana Liberata Antoniego (ur. 1871, od 1905 żonaty z Aleksandrą, córką Feliksa Gniewosza)^[2] i córkę Helenę (przed 1905 została żoną Stanisława Leszczyńskiego, syna Emila i Marii Leszczyńskich, mieli syna Zygmunta ur. 20 marca 1905)^[26]. Stefan Janowski zmarł 17 lutego 1906 w wyniku zaczadzenia w Płonnej, gdzie przebywał w związku z pogrzebem Włodzimierza Truskolaskiego (śmierć tamże wtedy poniósł także jego szwagier i zarazem świadek ślubny Stanisław Leszczyński)^[26][27].

Po śmierci Zygmunta Janowskiego właścicielami Falejówki byli jego spadkobiercy (ok. 1903)^[28], Stefan Janowski (ok. 1905)^[29], M. Bleiberg, M. Henschober i spółka (w 1911 posiadali 538 ha)^[30], później Olga Janowska (wdowa po Stefanie) i wspólnicy (ok. 1914-1918)^[31][32], a ostatnim właścicielem był prof. Ludwik Ehrlich^[33].

Przypisy