Zygmunt Kaczor

Zygmunt Kaczor
Data i miejsce urodzenia

13 grudnia 1923
Toczyska

Data śmierci

1999

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie

Dziedzina sztuki

medalierstwo, rzeźba

Ważne dzieła
  • pomnik Adolfa Dygasińskiego w Pińczowie
  • pomnik Bolesława Prusa w Hrubieszowie
  • medal z okazji 300-lecia odsieczy wiedeńskiej
  • rewers monet próbnych Mieszko I w półpostaci

Zygmunt Kaczor (ur. 13 grudnia 1923 r. w Toczyskach, zm. 1999 r.) – artysta rzeźbiarz, życiowo i artystycznie związany z Kielcami i Kielecczyzną[1].

W latach 1941–1942 uczył się w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych w Warszawie. W latach 1945–1950 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie między innymi w pracowni Xawerego Dunikowskiego. Po ukończeniu studiów krótko pracował jako instruktor artystyczny w domu kultury w Ostródzie. W latach 1950–1952 zajmował się konserwacją rzeźb architektonicznych w warszawskich pałacach Branickich i Krasińskich. Na stałe zamieszkał w Kielcach, gdzie od 1960 r. kierował Sekcją Rzeźby w Okręgu Kieleckim Związku Polskich Artystów Plastyków[1].

W pracy twórczej początkowo był zainteresowany rzeźbą monumentalną, szczególnie pomnikową. Zrealizował między innymi pomniki[1]:

Istotnym osiągnięciem w jego twórczości był dorobek medalierski, szczególnie dzieła bite przez Mennicę Państwową. Medal jego projektu, z wizerunkiem bramy triumfalnej wzniesionej w Podzamczu Chęcińskim z okazji powrotu zwycięskiego wojska Jana III Sobieskiego spod Wiednia, wybity z okazji 300-lecia odsieczy wiedeńskiej, uznany został za najciekawszy[1].

Był autorem rzeźb głów:

zrealizowanych dla Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach[1].

Wiele czasu poświęcił dla ratowania dworu w Nikisiałce, gdzie planował autorską galerię portretów wielkich Polaków[1].

Był autorem wzoru rewersu monet z Mieszkiem I w półpostaci (1979) wybitych jako próbne niklowe monety kolekcjonerskie o nominałach[1]:

  • 50 złotych[2],
  • 200 złotych[3] (bita również w srebrze w nakładzie 4100 sztuk jako próba kolekcjonerska[4]) i
  • 2000 złotych.

Na monetach tych nie ma umieszczonej sygnatury artysty[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h Janusz Parchimowicz, Polskie monety próbne 1949–1990 (Polska Rzeczpospolita Ludowa), wyd. I, Szczecin: Nefryt, 2018, s. 30, ISBN 978-83-87355-88-3.
  2. ↑ Próba NIKIEL 50 złotych 1979 Mieszko I - półpostać, st. 1/1- | Archiwum Gabinetu Numizmatycznego D. Marciniak, archiwum.gndm.pl [dostęp 2020-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-25] (pol.).
  3. ↑ Próba NIKIEL 200 złotych 1979 Mieszko I - półpostać, NGC PF68 C | Archiwum Gabinetu Numizmatycznego D. Marciniak, archiwum.gndm.pl [dostęp 2020-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-25] (pol.).
  4. ↑ Janusz Parchimowicz, Monety polskie, wyd. II, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 278, ISBN 83-87355-37-2.