Zygmunt Kraczkiewicz

Zygmunt Kraczkiewicz
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

20 lipca 1900
Biała koło Berdyczowa

Data i miejsce śmierci

11 października 1971
Warszawa

Profesor doktor biologii
Specjalność: cytologia, embriologia
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1928
Uniwersytet Warszawski

Profesura

1949

Nauczyciel akademicki
uczelnia

Katedra Anatomii Porównawczej UW, Katedra Cytologii UW

Stanowisko

prorektor (1956–1965)

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Grób Zygmunta Kraczkiewicza na cmentarzu Powązkowskim

Zygmunt Kraczkiewicz (ur. 20 lipca 1900 w majątku Biała koło Berdyczowa, zm. 11 października 1971 w Warszawie) – polski cytolog i embriolog, od 1949 profesor Uniwersytetu Warszawskiego (w latach 1956–1965 prorektor).

Życiorys

Syn Zygmunta. Podczas rewolucji październikowej pracował jako czyściciel wagonów kolejowych. Gimnazjum w Kijowie ukończył w 1919. Walczył w wojnie polsko-bolszewickiej, a w 1922 rozpoczął studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego. Podczas studiów prowadził prace badawcze nad embriologią doświadczalną i procesem powstawania potworności w zarodkach ptaków pod kierunkiem profesora Jana Tura. Po ukończeniu nauki pozostał na uczelni i pracował jako asystent prof. Wacława Baehra w Katedrze Anatomii Porównawczej, gdzie doktoryzował się w 1928 z embriologii. Prowadził prace nad mitozami różnicującymi. We wrześniu 1939 został zmobilizowany i w stopniu porucznika uczestniczył w kampanii wrześniowej. Po przedostaniu się do Rumunii został internowany, a następnie więziony w obozach jenieckich Dorsten i Oflag VI B Dössel. W 1945 przedostał się do Belgii, gdzie należał do grupy organizatorów Polskiego Ośrodka Studiów Wyższych w Brukseli, a następnie pracował tam jako wykładowca. Rok później powrócił do Polski i od 1 października 1946 stanął na czele Katedry Cytologii jako docent Wydziału Przyrodniczego, w 1948 został członkiem korespondentem odrodzonego Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, rok później został członkiem rzeczywistym. Po zmianach organizacyjnych w 1952 został pracownikiem Zakładu Cytologii w Instytucie Zoologii, którym kierował prof. Zdzisław Raabe. Otrzymał Złoty Krzyż Zasługi (1954)[1]. Od 1956 przez dziewięć lat był prorektorem Uniwersytetu Warszawskiego. W 1957 uzyskał tytuł profesora, a rok później w uznaniu dorobku naukowego został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 1970 został zmuszony do przejścia w stan spoczynku. Zmarł rok później, spoczywa na cmentarzu Powązkowskim, kwatera C, rząd 10, miejsce 5[2].

Jego prace dotyczyły głównie różnicowania się komórek we wczesnych stadiach rozwoju, ontogenezy i spermatogenezy u owadów, chromosomów olbrzymich. Autor m.in. Cytologia ogólna (1949)

Przypisy

  1. Uchwała Rady Państwa z dnia 28 września 1954 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1588).
  2. Cmentarz Stare Powązki: ZYGMUNT KRACZKIEWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-05-15].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie