Zygmunt Kukla (piłkarz)
Data i miejsce urodzenia | 21 stycznia 1948 Nysa | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 18 maja 2016 Mielec | ||||||||||||||||||||
Wzrost | 185 cm | ||||||||||||||||||||
Pozycja | bramkarz | ||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
|
Zygmunt Kukla (ur. 21 stycznia 1948 w Nysie[1], zm. 18 maja 2016 w Mielcu[2]) – polski piłkarz, bramkarz reprezentacji Polski na mundialu w Argentynie.
Kariera sportowa
Ukończył Zasadniczą Szkołę Zawodową przy WSK Mielec[1]. Z zawodu jest ślusarzem, blacharzem[1]. Rozpoczął edukację w technikum, ale szkoły nie ukończył[1]. Piłkarzem został w 1960, od 1964 był zawodnikiem juniorskiej jedenastki Stali Mielec, zdobył z nią tytuł wicemistrza Polski. Od roku 1966 grał w I drużynie Stali Mielec, z którą zdobył dwukrotnie mistrzostwo Polski w sezonach 1972/1973 oraz 1975/1976, ponadto grał w ćwierćfinałach Pucharu UEFA i Pucharze Europy Mistrzów Krajowych[3]. W roku 1976, gdy selekcjonerem polskiej reprezentacji został Jacek Gmoch został powołany do reprezentacji narodowej[1]. W sierpniu 1981 roku wyjechał do Grecji[1]. Grał w Apollonie Ateny[1][4]. Rozegrał tam 65 spotkań. Do kraju miał wrócić w grudniu tego samego roku, ale z powodu wprowadzenia stanu wojennego[1] pozostał w Grecji. W greckim klubie grał przez dwa sezony[1].
Życie po zakończonej karierze sportowej
Po powrocie do Polski w 1983 – a miał wtedy 35 lat – nie powrócił do kariery sportowej[1]. Odrzucił propozycję pracy na stanowisku selekcjonera Stali i zatrudnił się jako robotnik fabryczny w WSK Mielec[1]. W 1986 uległ ciężkiemu wypadkowi przy pracy[1][5]. Wózek jezdniowy zmiażdżył mu nogę i groziła mu amputacja. Niecałe dwa lata spędził w szpitalach, ale nogi nie odcięto[1]. Po wypadku dostał rentę[1][3]. Gdy skończył 50 lat okazało się, że ma raka gardła[1]. Po operacji i serii naświetlań rak został usunięty i od tego czasu nie rozwijał się[1].
Życie prywatne
Miał dwoje dzieci: Syna Krzysztofa w Krakowie i córkę Justynę w Stanach Zjednoczonych oraz czworo wnucząt: Ziemowita, Anastazję, Natalię i Szymona[1]. Mieszkał w 3-pokojowym mieszkaniu w bloku na osiedlu w Mielcu[1].
Mecze w reprezentacji Polski
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Tomasz Gawiński. Szukamy ciągu dalszego: Człowiek starej daty. „Angora - Wochenblatt auf polnisch”, s. 24, 2013-11-10. Dortmund-Warszawa: Verlag Huebsch & Matuszczak KG. ISSN 08678162 (pol.).
- ↑ Grupa Wirtualna Polska , Zmarł Zygmunt Kukla – reprezentant Polski - WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 19 maja 2016 [dostęp 2016-05-19] (pol.).
- ↑ a b Sekcja piłki nożnej 1939-1997. W: Józef Witek, Wiesław Madej: 70 lat Klubu Sportowego Stal Mielec 1939-2009. Mielec: Mawi Studio Mielec, 2009, s. 212-213. ISBN 978-83-930451-0-5.
- ↑ Kukla Zygmunt w Encyklopedii miasta Mielca
- ↑ Cezary Kassak: Zygmunt Kukla: nie byłem efekciarzem. nowiny24.pl, 2007-09-27. [dostęp 2011-05-18].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flaga Finlandii
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).