Zygmunt Kurnatowski (1858–1936)

Zygmunt Ignacy Kurnatowski
Herb
herb Łodzia
hrabia, szambelan
RodzinaKurnatowscy
Data i miejsce urodzenia13 sierpnia 1858
Pożarowo
Data i miejsce śmierci7 października 1936
Gościeszyn
OjciecStanisław Kurnatowski herbu Łodzia
MatkaEleonora Potworowska herbu Dębno
Żona

Maria Seweryna Mielżyńska herbu Nowina

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Niepodległości

Zygmunt Ignacy Kurnatowski herbu Łodzia (ur. 13 sierpnia 1858 w Pożarowie, zm. 7 października 1936 w Gościeszynie[1]) – polski ziemianin i działacz gospodarczy.

Życiorys

Urodził się w 13 sierpnia 1858 w Pożarowie[1], studiował prawo na uniwersytetach w Krakowie i w Bonn. W 1891 objął majątek w Starej Przysiece. Po zawarciu związku małżeńskiego z Marią Mielżyńską osiadł w Gościeszynie, gdzie stworzył wzorowe gospodarstwo hodowlane, nasienne oraz leśne. Cesarz Wilhelm II nadał mu tytuł szambelana, a papież Leon XIII mianował go hrabią rzymskim. Wspierał materialnie powstańców wielkopolskich[2].

W Gościeszynie stworzył największą w Polsce międzywojennej szkółkę drzew leśnych i alejowych. Zmarł tamże i został pochowany w rodzinnej kaplicy[2].

Odznaczenia

Życie prywatne

27 kwietnia 1892 ożenił się z hrabianką Marią Seweryną Mielżyńską herbu Nowina (1869–1925), córką hrabiego Józefa Mielżyńskiego (1824–1900)[1]. Ich synami byli m.in. Zygmunt Kurnatowski-Mielżyński i Andrzej Kurnatowski - ostatni właściciel majątków Kotowo i Woźniki.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Marek Jerzy Minakowski: Zygmunt Ignacy hr. (primog.) Kurnatowski z Kurnatowic h. Łodzia (pol.). W: Wielka Genealogia Minakowskiego [on-line]. sejm-wielki.pl, 2017-04-13. [dostęp 2017-04-13].
  2. ↑ a b Bogdan Kucharski: "Powiat wolsztyński", Wydawnictwo WBP, Poznań 2001, ​ISBN 83-85811-78-8​, Str. 61

Media użyte na tej stronie

POL COA Łodzia.svg
Autor: , Licencja: CC-BY-SA-3.0
Polish coat of arms