Zygmunt Moczyński

Zygmunt Moczyński
Data i miejsce urodzenia

23 lutego 1871
Bydgoszcz

Data i miejsce śmierci

17 września 1940
Palmiry

Zawód

kompozytor, dyrygent

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice (od 1908)

Zygmunt Moczyński (ur. 23 lutego 1871 w Bydgoszczy, zm. 17 września 1940 w Palmirach) – pedagog muzyczny, kompozytor, dyrygent, przywódca pomorskiej organizacji konspiracyjnej Bataliony Śmierci za Wolność w latach 19391940.

Życiorys

Urodził się 23 czerwca 1871 r. w Bydgoszczy. Był synem Marcina, organisty przy bydgoskim kościele farnym, i Eleonory z Holsteinów. Pomimo że wykazywał już jako chłopiec nieprzeciętne zdolności muzyczne, pod wpływem ojca wybrał zawód pedagoga. Uczył się najpierw w preparandzie w Rogoźnie, a potem w państwowym seminarium nauczycielskim w Paradyżu (pow. międzyrzecki). Tam w 1893 roku otrzymał świadectwo dojrzałości i rozpoczął pracę jako nauczyciel w szkole powszechnej w Koźminie.

Nauczając w tej szkole, otrzymał stypendium na studia muzyczne w Królewskiej Akademii Instytucie Muzyki Kościelnej w Berlinie, kształcącym nauczycieli muzyki dla szkół powszechnych. Po dwóch semestrach studiów w latach 1897–1898 otrzymał dyplom organisty, dyrygenta i nauczyciela muzyki. Po powrocie z Berlina nadal pracował w Koźminie, a w 1900 r. władze pruskie z uwagi na jego polskie koneksje odmówiły mu posady nauczyciela muzyki w seminarium nauczycielskim w Grudziądzu. W tej sytuacji przeniósł się do Szczecina, gdzie pracował jako nauczyciel muzyki w szkole katolickiej, pełniąc jednocześnie funkcję organisty i dyrygenta przy tamtejszej farze. W tym czasie komponował wiele utworów muzyki religijnej, niektóre opublikowane drukiem.

W odrodzonej Polsce 1 kwietnia 1919 r. został nauczycielem w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Rogoźnie, gdzie nadal komponował. W 1922 r. przeniósł się do Torunia, obejmując posadę nauczyciela muzyki w Państwowym Seminarium Nauczycielskim. Po przejściu na emeryturę w 1935 r. został wykładowcą teorii muzyki i wicedyrektorem Konserwatorium Muzycznego Pomorskiego Towarzystwa Muzycznego w Toruniu. Poza tym był w latach 1928–1939 dyrygentem toruńskiego chóru męskiego „Dzwon”. Przez kilka lat był również organistą w kościele Najświętszej Marii Panny w Toruniu i dyrygentem chóru „Cecylia” przy tymże kościele. W drugiej połowie lat 30. był przewodniczącym Koła Muzycznego Konfraterni Artystów w Toruniu oraz współpracował z Pomorską Rozgłośnią Polskiego Radia.

W okresie okupacji hitlerowskiej włączył się w działalność konspiracyjną. W grudniu 1939 r. był jednym z założycieli organizacji pn. „Bataliony Śmierci za Wolność”, prowadzącej różnorodną działalność patriotyczną. Nadzorował wydawanie podziemnego pisemka pt. „Za Wolność” („Za Wolność Waszą i Naszą”). Był przeciwnikiem zaangażowania młodzieży do poważniejszych akcji konspiracyjnych. 6 marca 1940 został aresztowany przez Gestapo wskutek zdrady razem z innymi członkami Batalionów. Niemcy osadzili go w Forcie VIII. Podczas śledztwa był torturowany, ale nie załamał się; odrzucił także ofertę współpracy. Na początku września 1940 r. został wysłany do więzienia na Pawiaku w Warszawie, gdzie go dalej przesłuchiwano i torturowano. 17 września 1940 został rozstrzelany w Palmirach.

Twórczość i nagrody

Będąc jeszcze uczniem preparandy w Rogoźnie, skomponował mszę na chór mieszany z orkiestrą oraz kantatę na chór mieszany z okazji srebrnego jubileuszu ojca. Do znaczących jego dzieł należą skomponowane w Rogoźnie (1919–1922): „Gaude Mater Polonia”, „Pieśń żołnierska” i „Koncert Jankiela” do słów Adama Mickiewicza. W okresie międzywojennym skomponował wiele utworów o charakterze świeckim, narodowo-patriotycznym, a także utwory kantatowo-oratoryjne. Z okazji 50-lecia twórczości kompozytorskiej Pomorski Związek Śpiewaczy wydał w 1938 r. w swej Biblioteczce osiemnaście jego utworów na chór męski i mieszany, a wśród nich: „Zaślubiny morza”, „Hymn Pomorza”, „Witaj polskie morze nasze”, „Straż nad Wisłą”, „A gdy poszedł Stach na łowy” i inne. Jego twórczość poza bezspornym walorem muzycznym cechował klimat polskości i wyraźny narodowy dydaktyzm.

Jako kompozytor zdobywał liczne nagrody, m.in. w 1927 r. I nagrodę w konkursie Zjednoczenia Polskich Związków Śpiewaczych i Instrumentalnych za „Hejnał” na chór męski, w 1934 r. wyróżnienia za „Śpiewaka zwycięzcę” i „Waleriana Łukasińskiego”, w 1935 r. trzy nagrody za utwory: „Szturm do okopu odparty”, „Śmierć trębacza” i „Statek”. W 1938 r. jego utwory nagradzane były w Gdańsku i Gdyni.

Rodzina

Zygmunt Moczyński od 4 grudnia 1912 r. był żonaty z Marią z Ratajczaków.

Ordery i odznaczenia

  • Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1936)[1]
  • Złota odznaka Zjednoczenia Polskich Związków Śpiewaczych (1936)
  • Srebrna odznaka Zjednoczenia Polskich Związków Śpiewaczych (1934)
  • Krzyż „Pro Ecclesia et Pontifice” (Stolica Apostolska, (1928) nadany przez papieża Piusa XI za szczególne zasługi i działalność położoną na polu muzyki kościelnej

Upamiętnienie

Tablica pamiątkowa upamiętniająca Zygmunta Moczyńskiego, na budynku przy ulicy Konopnickiej 15 w Toruniu. Napis: "TU MIESZKAŁ I PRACOWAŁ / ZYGMUNT/ MOCZYŃSKI / KOMPOZYTOR / * 1879 / ZAMORDOWANY / PRZEZ HITLEROWCÓW / W ROKU 1940".
Tablica pamiątkowa przy ulicy Konopnickiej 15 w Toruniu.

Jego imieniem nazwano ulice w Bydgoszczy, Szczecinie i Toruniu. Na domu przy ul. Konopnickiej 15 w Toruniu, gdzie mieszkał i tworzył, umieszczono tablicę pamiątkową ku jego czci.

Przypisy

  1. M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi na polu rozwoju sztuki”.

Bibliografia

  • Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 497. [dostęp 2021-02-03].
  • Komorowski Krzysztof: Konspiracja pomorska 1939–1947, Gdańsk 1993.
  • Błażejewski Stanisław, Kutta Janusz, Romaniuk Marek: Bydgoski Słownik Biograficzny. Tom I. Bydgoszcz 1994, s. 82–83.
  • Pruss Zdzisław, Weber Alicja, Kuczma Rajmund: Bydgoski leksykon muzyczny. Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne. Bydgoszcz 2004, s. 369.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Zygmunt Moczyński commemorative plaque - Toruń, Konopnickiej Street.jpg
Autor: Matlin, Licencja: CC0
Tablica pamiątkowa upamiętniająca Zygmunta Moczyńskiego, na budynku przy ulicy Konopnickiej 15 w Toruniu. Napis: "TU MIESZKAŁ I PRACOWAŁ / ZYGMUNT/ MOCZYŃSKI / KOMPOZYTOR / * 1879 / ZAMORDOWANY / PRZEZ HITLEROWCÓW / W ROKU 1940".
Ribbon.Crossproecclesiaetpontifice.jpg
Ribbon of the Cross "pro ecclesia et pontifice" - Holy See - Vatican