Zygmunt Moskwa
| Data i miejsce urodzenia | 26 kwietnia 1908 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 23 lipca 1975 |
| Zastępca przewodniczącego Rady Państwa | |
| Okres | od 27 czerwca 1969 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Przewodniczący Stronnictwa Demokratycznego | |
| Okres | od 25 lutego 1969 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister łączności | |
| Okres | od 25 lutego 1958 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister przemysłu drobnego i rzemiosła | |
| Okres | od 13 lipca 1956 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Odznaczenia | |
    | |
Zygmunt Moskwa (ur. 26 kwietnia 1908 w Warszawie, zm. 23 lipca 1975 tamże) – polski inżynier budownictwa wodnego i polityk. Poseł na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II, V i VI kadencji, minister przemysłu drobnego i rzemiosła (1956–1958), minister łączności (1958–1969) i zastępca przewodniczącego Rady Państwa (1969–1975). Prezes Stronnictwa Demokratycznego w latach 1969–1973.
Życiorys
Pochodził z rodziny inteligenckiej, był synem Wincentego i Ewy. Ukończył Państwową Szkołę Średnią Techniczną w Radomiu. W 1931 eksternistycznie zdał maturę w Państwowej Średniej Szkole Technicznej Kolejowej w Radomiu, gdzie następnie pracował do 1932 jako asystent[1]. W latach 30. pracował także w budownictwie, w 1939 kierował budową kanału węglowego Mysłowice–Kraków. W tym samym roku ukończył studia na Politechnice Warszawskiej. Podczas II wojny światowej pracował w Szkole Technicznej w Radomiu. W 1945 wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego i został wykładowcą w Państwowej Szkole Przemysłowej w Warszawie, którym był do 1947[1]. W latach 1947–1948 był wicewojewodą kieleckim, w latach 1948–1949 dyrektorem Dyrekcji Budowy Osiedli Robotniczych w Kielcach, a od maja 1949 współorganizatorem budowy Nowej Huty.
Pełnił funkcje kierownicze w SD, będąc m.in. w latach 1949–1956 zastępcą sekretarza generalnego Centralnego Komitetu, a w latach 1969–1973 przewodniczącym CK. Był potem honorowym prezesem partii.
W latach 1956–1958 minister przemysłu drobnego i rzemiosła, w latach 1958–1969 minister łączności. Od 1969 zastępca przewodniczącego Rady Państwa. Był posłem na Sejm Ustawodawczy z okręgu radomskiego oraz na Sejm PRL I, II, V i VI kadencji z okręgu kieleckiego (w latach 1947–1961 i od 1969). W 1964 przewodniczący Głównej Komisji Rewizyjnej Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej[2]. Od 1970 był także członkiem prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu.
Żonaty ze Stanisławą Walerią z domu Idzikowską (1919–2009), miał syna i dwie córki. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A4-tuje-12)[3].
Odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy I klasy
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1954)[4][5]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[6]
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1964)[7]
Przypisy
- ↑ a b Informacje w BIP IPN
- ↑ „Dziennik Bałtycki”, rok XX, nr 290 (6356), 6–7 grudnia 1964, s. 1
- ↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1559
- ↑ „Kurier Polski”, nr 155 z 24 lipca 1975, s. 2 (nekrolog)
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 104, poz. 1411
- ↑ Wręczenie odznaczeń w Belwederze. „Nowiny”, s. 2, nr 170 z 20 lipca 1964.
.svg)
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
.jpg)
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Media użyte na tej stronie
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy
Zygmunt Moskwa grób - Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Bolesław Bierut, właśc. Bolesław Biernacki, ps. Janowski, Iwaniuk, Tomasz, Bieńkowski, Rutkowski, (ur. 18 kwietnia 1892 w Rurach Jezuickich, dziś dzielnica Lublina - zm. 12 marca 1956 w Moskwie) – polski działacz komunistyczny, przewodniczący Krajowej Rady Narodowej od 1944, pierwszy przywódca Polski Ludowej, prezydent RP od 1947, Przewodniczący KC PZPR od 1948, premier PRL od 1952.
Józef Cyrankiewicz, Prime Minister of Poland (People's Republic of Poland) 1947-1970