Zygmunt Moskwa
| Data i miejsce urodzenia | 26 kwietnia 1908 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 23 lipca 1975 |
| Zastępca przewodniczącego Rady Państwa | |
| Okres | od 27 czerwca 1969 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Przewodniczący Stronnictwa Demokratycznego | |
| Okres | od 25 lutego 1969 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister łączności | |
| Okres | od 25 lutego 1958 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister przemysłu drobnego i rzemiosła | |
| Okres | od 13 lipca 1956 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Odznaczenia | |
    | |
Zygmunt Moskwa (ur. 26 kwietnia 1908 w Warszawie, zm. 23 lipca 1975 tamże) – polski inżynier budownictwa wodnego i polityk. Poseł na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II, V i VI kadencji, minister przemysłu drobnego i rzemiosła (1956–1958), minister łączności (1958–1969) i zastępca przewodniczącego Rady Państwa (1969–1975). Prezes Stronnictwa Demokratycznego w latach 1969–1973.
Życiorys
Pochodził z rodziny inteligenckiej, był synem Wincentego i Ewy. Ukończył Państwową Szkołę Średnią Techniczną w Radomiu. W 1931 eksternistycznie zdał maturę w Państwowej Średniej Szkole Technicznej Kolejowej w Radomiu, gdzie następnie pracował do 1932 jako asystent[1]. W latach 30. pracował także w budownictwie, w 1939 kierował budową kanału węglowego Mysłowice–Kraków. W tym samym roku ukończył studia na Politechnice Warszawskiej. Podczas II wojny światowej pracował w Szkole Technicznej w Radomiu. W 1945 wstąpił do Stronnictwa Demokratycznego i został wykładowcą w Państwowej Szkole Przemysłowej w Warszawie, którym był do 1947[1]. W latach 1947–1948 był wicewojewodą kieleckim, w latach 1948–1949 dyrektorem Dyrekcji Budowy Osiedli Robotniczych w Kielcach, a od maja 1949 współorganizatorem budowy Nowej Huty.
Pełnił funkcje kierownicze w SD, będąc m.in. w latach 1949–1956 zastępcą sekretarza generalnego Centralnego Komitetu, a w latach 1969–1973 przewodniczącym CK. Był potem honorowym prezesem partii.
W latach 1956–1958 minister przemysłu drobnego i rzemiosła, w latach 1958–1969 minister łączności. Od 1969 zastępca przewodniczącego Rady Państwa. Był posłem na Sejm Ustawodawczy z okręgu radomskiego oraz na Sejm PRL I, II, V i VI kadencji z okręgu kieleckiego (w latach 1947–1961 i od 1969). W 1964 przewodniczący Głównej Komisji Rewizyjnej Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej[2]. Od 1970 był także członkiem prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu.
Żonaty ze Stanisławą Walerią z domu Idzikowską (1919–2009), miał syna i dwie córki. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A4-tuje-12)[3].
Odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy I klasy
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1954)[4][5]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[6]
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1964)[7]
Przypisy
- ↑ a b Informacje w BIP IPN
- ↑ „Dziennik Bałtycki”, rok XX, nr 290 (6356), 6–7 grudnia 1964, s. 1
- ↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1559
- ↑ „Kurier Polski”, nr 155 z 24 lipca 1975, s. 2 (nekrolog)
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 104, poz. 1411
- ↑ Wręczenie odznaczeń w Belwederze. „Nowiny”, s. 2, nr 170 z 20 lipca 1964.
.svg)
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
.jpg)
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Media użyte na tej stronie
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy
Józef Cyrankiewicz, Prime Minister of Poland (People's Republic of Poland) 1947-1970
Bolesław Bierut, właśc. Bolesław Biernacki, ps. Janowski, Iwaniuk, Tomasz, Bieńkowski, Rutkowski, (ur. 18 kwietnia 1892 w Rurach Jezuickich, dziś dzielnica Lublina - zm. 12 marca 1956 w Moskwie) – polski działacz komunistyczny, przewodniczący Krajowej Rady Narodowej od 1944, pierwszy przywódca Polski Ludowej, prezydent RP od 1947, Przewodniczący KC PZPR od 1948, premier PRL od 1952.
Zygmunt Moskwa grób - Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach