Plan linii kolejowych na terenie Raciborza
Autor:
Credit:
Praca własna, plan sporządzony został na podstawie przedwojennych niemieckich map dostępnych pod linkami: [1] i [2], a także map dostępnych w serwisie Google Maps oraz na Geoportalu.
Krótki link:
źródło:
Wymiary:
3082 x 3053 Pixel (1251286 Bytes)
Opis:
Plan linii kolejowych na terenie Raciborza. Odcinki obsługujące ruch osobowy i towarowy zaznaczono linią o kolorze bordowym, ruch towarowy linią ciągłą o kolorze czerwonym, linią przerywaną o kolorze czerwonym zlikwidowane odcinki, a przerywaną linią o kolorze fioletowym zlikwidowane odcinki kolei wąskotorowej. Zielone kółka oznaczają stacje i przystanki osobowe, przy czym czynne obecnie opisane są większą czcionką.
Krótkie objaśnienie: obecnie do ruchu osobowego w Raciborzu wykorzystywana jest jedynie linia kolejowa nr 151, zaznaczona kolorem bordowym. Jest to także jedyna zelektryfikowana i dwutorowa linia przebiegająca przez miasto. Na terenie Raciborza odchodzi od niej kilka bocznic do zakładów przemysłowych Kolzam, Rafako i SGL Carbon (dawniej ZEW, jeszcze dawniej Siemens Plania-Werke), a także linie kolejowe nr 177 (w kierunku zachodnim) oraz 176 (w kierunku południowym od stacji Racibórz Markowice). Od linii 177 odgałęziała się jeszcze zlikwidowana już linia nr 193 do Krzanowic, a dawniej do Opawy. W pobliżu stacji Racibórz Studzienna pod koniec II wojny światowej znajdowała się także wybudowana pośpiesznie przez Niemców bocznica, zlikwidowana po wojnie. W Raciborzu znajdowała się także linia kolei wąskotorowej, prowadząca m.in. przez Rudy do Gliwic. Kończyła się na stacji Ratibor Plania, od której odchodziła jeszcze bocznica do zakładów Siemens Plania-Werke (później ZEW, obecnie SGL Carbon). Istniały także plany przedłużenia linii do stacji Racibórz, nie zostały jednak zrealizowane. Od linii w okolicy stacji Lucasine odchodziła także bocznica do zakładów Ema-Brzezie. W okresie międzywojennym bocznica ta przechodziła przez granicę polsko-niemiecką, ponieważ zakłady znajdowały się po po polskiej stronie, a reszta linii pozostała w rękach niemieckich po podziale Górnego Śląska po plebiscycie i powstaniach śląskich, nie przeszkadzało to jednak w jej funkcjonowaniu. Odcinek pomiędzy stacjami Lucasine, a Ratibor Plania zlikwidowano przy budowie kanału Ulga. Pierwotnie zakładano pociągnięcie toru kolejki mostem na ulicy Rybnickiej, jednak planu tego nie zrealizowano i linia kończyła się na stacji Lucasine. Plan nie uwzględnia śladów kolejki, która funkcjonowała w mieście tuż po wojnie i służyła do szybszego transportu gruzów i cegieł z wyburzanych kamienic.
Na planie zaznaczono również stacje i przystanki kolejowe. Obecnie funkcjonujące, tj. Racibórz i Racibórz Markowice pisane są większą czcionką. Stacja Racibórz Markowice w okresie funkcjonowania kolejki wąskotorowej obsługiwała ruch zarówno normalnotorowy, jak i wąskotorowy. Stacja Lucasine (później także Ratibor Rybniker Str.), funkcjonująca na linii wąskotorowej została zlikwidowana po II wojnie światowej, wraz z likwidacją linii. Jej śladem powstała jednak linia normalnotorowa, a w miejscu stacji Lucasine utworzono przystanek Brzezie Dębicz. W miejscu przystanku Ratibor Stadtwald nie utworzono postoju.
Krótkie objaśnienie: obecnie do ruchu osobowego w Raciborzu wykorzystywana jest jedynie linia kolejowa nr 151, zaznaczona kolorem bordowym. Jest to także jedyna zelektryfikowana i dwutorowa linia przebiegająca przez miasto. Na terenie Raciborza odchodzi od niej kilka bocznic do zakładów przemysłowych Kolzam, Rafako i SGL Carbon (dawniej ZEW, jeszcze dawniej Siemens Plania-Werke), a także linie kolejowe nr 177 (w kierunku zachodnim) oraz 176 (w kierunku południowym od stacji Racibórz Markowice). Od linii 177 odgałęziała się jeszcze zlikwidowana już linia nr 193 do Krzanowic, a dawniej do Opawy. W pobliżu stacji Racibórz Studzienna pod koniec II wojny światowej znajdowała się także wybudowana pośpiesznie przez Niemców bocznica, zlikwidowana po wojnie. W Raciborzu znajdowała się także linia kolei wąskotorowej, prowadząca m.in. przez Rudy do Gliwic. Kończyła się na stacji Ratibor Plania, od której odchodziła jeszcze bocznica do zakładów Siemens Plania-Werke (później ZEW, obecnie SGL Carbon). Istniały także plany przedłużenia linii do stacji Racibórz, nie zostały jednak zrealizowane. Od linii w okolicy stacji Lucasine odchodziła także bocznica do zakładów Ema-Brzezie. W okresie międzywojennym bocznica ta przechodziła przez granicę polsko-niemiecką, ponieważ zakłady znajdowały się po po polskiej stronie, a reszta linii pozostała w rękach niemieckich po podziale Górnego Śląska po plebiscycie i powstaniach śląskich, nie przeszkadzało to jednak w jej funkcjonowaniu. Odcinek pomiędzy stacjami Lucasine, a Ratibor Plania zlikwidowano przy budowie kanału Ulga. Pierwotnie zakładano pociągnięcie toru kolejki mostem na ulicy Rybnickiej, jednak planu tego nie zrealizowano i linia kończyła się na stacji Lucasine. Plan nie uwzględnia śladów kolejki, która funkcjonowała w mieście tuż po wojnie i służyła do szybszego transportu gruzów i cegieł z wyburzanych kamienic.
Na planie zaznaczono również stacje i przystanki kolejowe. Obecnie funkcjonujące, tj. Racibórz i Racibórz Markowice pisane są większą czcionką. Stacja Racibórz Markowice w okresie funkcjonowania kolejki wąskotorowej obsługiwała ruch zarówno normalnotorowy, jak i wąskotorowy. Stacja Lucasine (później także Ratibor Rybniker Str.), funkcjonująca na linii wąskotorowej została zlikwidowana po II wojnie światowej, wraz z likwidacją linii. Jej śladem powstała jednak linia normalnotorowa, a w miejscu stacji Lucasine utworzono przystanek Brzezie Dębicz. W miejscu przystanku Ratibor Stadtwald nie utworzono postoju.
Licencja:
Public domain
Więcej informacji o licencji można znaleźć tutaj. Ostatnia aktualizacja: Sat, 13 Aug 2022 20:54:43 GMT