(139) Juewa
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia | 10 października 1874 |
| Numer kolejny | 139 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu | |
| Półoś wielka | 2,7833 au |
| Mimośród | 0,1723 |
| Peryhelium | 2,3036 au |
| Aphelium | 3,2631 au |
| Okres obiegu wokół Słońca | 4 lata 236 dni 2 godziny |
| Średnia prędkość | 17,85 km/s |
| Inklinacja | 10,90° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 156,6 km |
| Masa | 4,0×1018 kg |
| Okres obrotu | (20 h 59 min 28 s) h |
| Albedo | 0,0557 |
| Jasność absolutna | 7,78m |
| Typ spektralny | CP |
| Średnia temperatura powierzchni | ~167 K |
(139) Juewa – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 236 dni w średniej odległości 2,78 j.a. Została odkryta 10 października 1874 roku w Pekinie przez Jamesa Watsona. Nazwa planetoidy pochodzi od Juewa (Jue-wa-sing), „Chińskiej gwiazdy szczęścia”[1]. Była to pierwsza planetoida odkryta w Chinach.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2003, s. 28. ISBN 978-3-540-29925-7.
Bibliografia
- (139) Juewa w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (139) Juewa w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (139) Juewa w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)