Emil Łazoryk

Emil Łazoryk
Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1897,
Rohatyn,

Data i miejsce śmierci

11 lutego 1945
Krasnodar, ZSRR

Zawód, zajęcie

architekt

Emil Roman Łazoryk (ur. 9 sierpnia 1897 w Rohatynie[1], zm. 11 lutego 1945 w Krasnodonie) – polski architekt, wykładowca akademicki.

Życiorys

Syn Jana i Zofii z Zawirskich[2]. Profesor Politechniki Lwowskiej, inżynier budownictwa, kierował Katedrą Statyki i Budownictwa Żelaznego i Żelazno-Betonowego na Wydziale Architektury, którego był dziekanem[3]. W lipcu 1939 został wybrany do ostatniego polskiego senatu Politechniki Lwowskiej. Aresztowany przez NKWD w nocy z 2 na 3 stycznia 1945 r. za to, że był wśród 17 profesorów Politechniki Lwowskiej, którzy odmówili sowietom podpisania rezolucji potępiającej Polski Rząd w Londynie oraz Armię Krajową[4]. W następstwie tego został zesłany do obozu pracy w Krasnodonie[5], zmarł w obozie sprawdzająco-filtrującym nr 037 w wyniku wyniszczenia pracą fizyczną, głodu i nawrotu nieleczonej w obozie choroby[6].

Projektował mosty i konstrukcje żelazo-betonowe, m.in. wybudowany w 1927 most w Czechowicach-Dziedzicach[7].

Życie prywatne

Był jedynakiem - synem Jana i Zofii z Zawirskich. W roku 1926 zawarł ślub z Olgą z d. Willman[8](ur. 30 grudnia 1902 r., zm. 26 maja 1987 r. w Krakowie, spoczywa na Cmentarzu Rakowickim). Nie mieli potomstwa.

Przypisy

  1. ↑ http://www.sejm-wielki.pl/b/psb.15962.1
  2. ↑ Wielka Genealogia Minakowskiego i Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego
  3. ↑ Przedstawiciele nauki miasta Lwowa, Nasze Drogi wrzesień – październik 2009
  4. ↑ https://www.techpedia.pl/index.php?str=tp&no=33918
  5. ↑ Wysiedlenie Polaków ze Lwowa, Dziennik Narodowy 13 maja 2018
  6. ↑ Słynni Lwowianie, Mój Lwów
  7. ↑ Stary most na Wiśle (1927), Polska Niezwykła
  8. ↑ http://www.sejm-wielki.pl/s/surowe.php?o=psb.15962.4

Linki zewnętrzne