Jan Stadnicki (1841–1919)

Józef Stadnicki

Szreniawa bez Krzyża
Rodzina	Stadniccy herbu Szreniawa bez Krzyża
Data i miejsce urodzenia	31 stycznia 1841 Tarnów
Data i miejsce śmierci	20 grudnia 1919 Kraków
Ojciec	Bronisław Stadnicki
Matka	Krystyna z domu Stadnicka
Żona	Teofila Bogumiła hr. Łubieńska
Dzieci	Andrzej, Bogumiła, Antoni Bronisław, Maria Kunegunda, Bernard, Joanna Krystyna i Jan Krzysztof

Jan Stadnicki herbu Szreniawa bez Krzyża (ur. 31 stycznia 1841 Tarnowie, zm. 20 grudnia 1919 w Krakowie) – polski ziemianin, inżynier, poseł do galicyjskiego Sejmu Krajowego i austriackiej Rady Państwa, dożywotni członek Izby Panów.

Życiorys

Po ukończeniu studiów w Paryżu odbył praktykę inżynierską na linii kolejowej Paryż–Bordeaux. Po powrocie do Galicji pracował przy budowie linii kolejowej Lwów–Kołomyja, regulacji rzek oraz pracował we własnych majątkach.

Od 1866 roku działał w Towarzystwie Gospodarczo-Rolniczym w Krakowie i wielu innych organizacjach gospodarczych. Pracował m.in. w Radzie Nadzorczej Austriackiego Banku dla Krajów Koronnych w Wiedniu, był przewodniczącym Rady Nadzorczej Österreichische Central-Boden-Credit Bank w Wiedniu.

W 1877 roku został posłem do Sejmu Krajowego z okręgu tarnowskiego, zasiadał w tym sejmie do 1895 roku, był wybrany z IV kurii okręgu wyborczego Brzesko. W 1882 roku objął mandat w Izbie Poselskiej Rady Państwa w Wiedniu. W 1895 roku został dożywotnim członkiem Izby Panów w Wiedniu. W 1917 roku wycofał się z życia politycznego.

Był właścicielem dóbr: Wielka Wieś, Milówka i Rożnów (wraz ze wsiami Bujne, Łaziska, Radajowice, Wiesiółka i Zagórze).

Po śmierci został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Wojniczu.

Rodzina i życie prywatne

Był synem Bronisława Stadnickiego, powstańca listopadowego, i Krystyny z domu Stadnickiej. Ożenił się 21 września 1872 roku z Teofilą Bogumiłą hr. Łubieńską h. Pomian, z którą miał dzieci:

• Andrzeja (ok. 1873–1916)
• Bogumiłę (ok. 1873–1933)
• Antoniego Bronisława (1874–1906)
• Marię Kunegundę (1876–1910, późniejszą Mańkowską)
• Bernarda (1879–1904), oficera armii belgijskiej
• Joannę Krystynę (1879–1923), późniejszą żonę Jana Stadnickiego (1879–1923), która odziedziczyła Wielką Wieś
• Jana Krzysztofa (ur. w 1881, zmarłego w dzieciństwie).

Bibliografia

• Anna Wiekluk: Stadnicki Jan. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 41: Stachoń Roman – Stahr Jan. Warszawa – Kraków: Polska Akademia Nauk – Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla, 2002, s. 396–398. ISBN 83-88909-02-9.
• Jan Stadnicki w Wielkiej genealogii Minakowskiego. [dostęp 2012-11-04].
• Wykaz Członków i Posłów Sejmu Krajowego Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na VI. peryod w roku 1892. Lwów: 1892.
• Stanisław Grodziski: Sejm Krajowy Galicyjski 1861–1914. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1993. ISBN 83-7059-052-7.