Marian Tarnawski

Grób sędziego sądu apelacyjnego dr Adama Chechlińskiego i gen. Mariana Tarnawskiego na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Marian Eugeniusz Tarnawski (ur. 7 września 1923 w Mariampolu, zm. 27 maja 1968 w Warszawie) – generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys

W 1944 roku wstąpił do Wojska Polskiego. Po ukończeniu podoficerskie szkoły wojskowej został skierowany do Oficerskiej Szkoły Wojsk Pancernych. Służbę w stopniu oficera rozpoczął w 52 pułku artylerii pancernej jako dowódca plutonu, kompanii, pomocnik szefa sztabu do spraw zwiadowczych i później do spraw operacyjnych. W 1947 przeniesiony na stanowisko pomocnika inspektora broni pancernej. Od 1948 służył w Dowództwie Wojsk Pancernych i Zmechanizowanych WP na stanowiskach: pomocnika szefa wydziału operacyjnego, a następnie st. pomocnika szefa wydziału rozpoznawczego.

W 1957 ukończył Wojskową Akademię Sztabu Generalnego im. Klimenta Woroszyłowa i sprawował kolejne funkcje dowódcze i sztabowe; był między innymi zastępcą dowódcy dywizji do spraw liniowych w 4 Dywizji Zmechanizowanej w Śląskim Okręgu Wojskowym. W latach 1963-1967 był dowódcą 20 Dywizji Pancernej w Szczecinku. 11 października 1965 został mianowany na stopień generała brygady. Nominację otrzymał w Belwederze z rąk przewodniczącego Rady Państwa PRL marszałka Polski Mariana Spychalskiego.

Pochowany został na Powązkach (kwatera 154b-1). W pogrzebie wzięła udział delegacja na czele z wiceministrem obrony narodowej, Głównym Inspektorem Szkolenia gen. dyw. Tadeuszem Tuczapskim.

Życie prywatne

Był synem Jana (1888-1924) i Marii z Chaszczerskich (ur. 1893). Mieszkał w Szczecinku. Od 1961 był żonaty z Barbarą Brzeskwińską z domu Chechlińską, lekarzem stomatologiem. Miał syna i dwie przybrane córki^[1].

Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1963)
• Złoty Krzyż Zasługi (1958)
• Srebrny Krzyż Zasługi (1954)
• Medal 10-lecia Polski Ludowej
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
• Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” (1954)

Przypisy

Bibliografia

• Generalicja Polska, t. II, s.220 Henryk Piotr Kosk
• "Życie Warszawy", 30 maja 1968
• "Głos Koszaliński", 13 października 1965
• Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. IV:S-Z, Toruń 2010, s. 115-117.