Polska Socjalistyczna Partia Robotnicza (III Rzeczpospolita)
Polska Socjalistyczna Partia Robotnicza – polska neokomunistyczna partia polityczna, jedna z dwóch (obok Komunistycznej Partii Polski) partii utworzonych po wykreśleniu z ewidencji partii politycznych Związku Komunistów Polskich „Proletariat”.
Utworzona została na Zjeździe Założycielskim 16 listopada 2002 r. Przewodnicząca partii została Jolanta Terlecka, jej zastępcą Bogdan Radomski, a sekretarzem generalnym Edward Basa. W 2004 r. Terlecka zastąpiona przez Radomskiego, co zapoczątkowuje kilkuletni okres walk frakcyjnych. Z powodu niezłożenia sprawozdania finansowego PSPR została wykreślona z ewidencji partii politycznych w maju 2005 r. Odbudowana została wiosną 2008 r. W wyborach prezydenckich 2010 r. poparła Grzegorza Napieralskiego. W 2015 r. PSPR została wykreślona ewidencji partii politycznych z powodu niezłożenia sprawozdania finansowego.
Program PSPR łączył obronę „zdobyczy socjalnych i praw ludzi pracy nabytych w Polsce Ludowej” ze sprzeciwem wobec „podporządkowania Polski interesom międzynarodowego kapitału”. Głosił stworzenie gospodarki wielosektorowej z wiodącą rolą sektora uspołecznionego, co miało nastąpić poprzez renacjonalizację kluczowych gałęzi przemysłu. Postulował zastąpienie Senatu przez izbę reprezentantów pracowniczych. Domagał się neutralności światopoglądowej państwa oraz równouprawnienia mężczyzn i kobiet. Występował przeciw przynależności Polski do Unii Europejskiej i NATO.
Partia wydawała pismo „Głos Robotniczy”. Z PSPR związane było Stowarzyszenie Marksistów Polskich.
Bibliografia
- Leksykon polskich partii politycznych, pod red. R. Glajcar, A. Turska-Kawa, W. Wojtasik, Toruń 2017, s. 348-354
Linki zewnętrzne
- Strona archiwalna. pspr.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-13)].