Rupert Dunin

Rupert Dunin herbu Łabędź – konsyliarz konfederacji generalnej koronnej w konfederacji targowickiej w 1792 roku[1], podstoli orłowski od 1765 roku, stolnik brzeziński w latach 1779-1781, chorąży brzeziński od 1784 roku, w 1785 roku został chorążym młodszym łęczyckim, właściciel Rożniatowa.

Syn Piotra Celestyna, żonaty z Franciszką Wojczyńską miał synów: Ignacego, Onufrego i Wacława.

Członek konfederacji Adama Ponińskiego w 1773 roku[2]. Jako poseł łęczycki na Sejm Rozbiorowy 1773–1775 był przedstawicielem opozycji. 15 kwietnia 1775 roku wraz z trzema posłami: Tomaszem Przyjemskim, Franciszkiem Jerzmanowskim i Stanisławem Kożuchowskim wniósł manifest w grodzie warszawskim o nieważności wszystkich postanowień sejmu od 1773 do 1775 roku. Był posłem na sejm 1780 roku z województwa łęczyckiego[3]. Deputat województwa łęczyckiego na Trybunału Głównego Koronnego w Piotrkowie w 1782 roku[4].

Był konsyliarzem konfederacji targowickiej.[5]

Bibliografia

Przypisy

  1. Złota księga szlachty polskiej, r. XII, Poznań 1890, s. 147.
  2. Actum in Curia Regia Varsaviensi Sabbatho ante Dominicam Misericordiae videlicet, die Vigesima Quarta Mensis Aprilis Anno Domini Millesimo Septingentesimo Septuagesimo Tertio, b.n.s.
  3. Dyaryusz Seymu Ordyngo [!] Warszawskiego Roku 1780 Dnia 2go Pazdziernika Zaczętego, z Wyrażeniem Posłow, Sessyi, Projektow, Mow, &c., Grodno 1780, s. 6.
  4. Ordinatio Iudiciorum Ordinariorum Generalium Tribunalis Regni Petricoviensis, [b.n.s.]
  5. Korwin [Kossakowski] S., Trzeci Maj i Targowica, Kraków 1890, s. 120.