Dębica (Elbląg)

Dębica
Dzielnica Elbląga
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Miasto

Elbląg

W granicach Elbląga

1 maja 1987[1]

Populacja (2005)
• liczba ludności


300

Strefa numeracyjna

(+48) 055

Kod pocztowy

82-3xx

Tablice rejestracyjne

NE

Położenie na mapie Elbląga
Mapa konturowa Elbląga, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Dębica”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Dębica”
Ziemia54°09′30″N 19°27′15″E/54,158333 19,454167
Portal Polska

Dębica (niem. Dambitzen) – jedna ze wschodnich dzielnic Elbląga.

Dębice były wsią komornictwa zewnętrznego Elbląga w XVII i XVIII wieku[2].

Położenie

Dębica leży we wschodniej części miasta. Od zachodu graniczy z osiedlem Przy Młynie, od północy z parkiem leśnym „Bażantarnia”, od południa z dzielnicą Warszawskie Przedmieście, a od wschodu – ze Stagniewem. Na terenie Dębicy mieści się jeden z dwóch w Elblągu cmentarzy komunalnych. Nekropolia „Dębica” przy ul. Łęczyckiej powstała w 1974 roku. Do tej pory pochowano na niej około 30 tysięcy osób. Przy ulicy Łęczyckiej w 1842 roku zbudowano zajazd Gasthaus Dambitzen. Gospoda w Dębicy była bardzo starym i popularnym miejscem rozrywki podczas letnich wypadów za miasto. Odbywały się tu często koncerty, była sala taneczna, a restauracja znajdująca się w gospodzie słynęła z tortu wiśniowego własnego przepisu i pysznego ciasta hamburskiego. Wraz z pojawieniem się w pobliskiej Bażantarni etablissementu „Vogelsang” przestała być tak licznie odwiedzana przez zamożniejsze towarzystwo. Latem 1842 roku właściciel gospody o nazwisku Teetz wybudował nowy fachwerkowy budynek restauracyjny, który przetrwał kolejnych 150 lat. W latach 70. XX w. dawna gospoda służyła jeszcze funkcjom mieszkalnym, później obiekt popadł w zapomnienie i ruinę. Ostatecznie jego resztki zniknęły w okolicach 2000 r. Dziś stoi w tym miejscu prywatna willa. Przy tej samej ulicy, lecz poniżej na wysokości jednostki wojskowej mieści się tzw. młyn. Pierwotnie była to mleczarnia. Historia mleczarni Hermanna Schrötera, największej we wschodnich Niemczech, pierwszy zakład założony w 1879 r. w Stühmswalde (Stankowo), filia otwarta w 1889 r. w Elblągu przy ul. 1 Maja, przy ul. Łęczyckiej 17 w Elblągu, gdzie mleczarnia miała zakład przetwórczy (m.in. serowarnię i młyn) – dziś mieści się tam firma cateringowa.

Wykaz ulic dzielnicy

  • Braniewska
  • Łęczycka
  • Warmińska
  • Wschodnia

Komunikacja

Do Dębicy można dojechać:

  • autobusami ZKM Elbląg linii numer 22 i 23[3],
  • autobusami PKS.

Przypisy

  1. M.P. 1987 nr 12, poz. 106.
  2. Andrzej Piątkowski, Posiadłości ziemskie miasta Elbląga w XVII-XVIII wieku, 1972, s. 144.
  3. Schemat tras linii komunikacji miejskiej w Elblągu [dostęp 2022-06-21] [zarchiwizowane z adresu 2022-06-21].

Media użyte na tej stronie

Warmian-Masurian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Warmian-Masurian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 54.52 N
  • S: 53.07 N
  • W: 19.05 E
  • E: 22.95 E
REF new (questionmark).svg
Autor: Sławobóg, Licencja: LGPL
Icon for missing references
POL Elbląg COA.svg
  • Real name: Artur Jan Fijałkowski
  • pl.wiki: WarX
  • commons: WarX
  • mail: [1]
  • jabber: WarX@jabber.org
  • irc: [2]
Elbląg location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Location map of Elbląg, Poland
Ta mapa of Elbląg została utworzona dzięki danym z projektu OpenStreetMap, zbieranym przez społeczność. Mapa ta może być niekompletna i zawierać błędy. Niewskazane jest poleganie wyłącznie na niej w nawigacji.