Kwaczanka
Kwaczanka (słow. Kvačianka) – potok na Słowacji, powstający na wysokości 745 m z połączenia potoków Hucianka i Borovianka w Obłazach[1]. Takie ujęcie znane jest w polskich opracowaniach, natomiast słowaccy geografowie nie wyróżniają nazwy Hucianka i cały potok nazywają Kwaczanką. Od Obłazów Kwaczanka spływa w południowym kierunku Doliną Kwaczańską pomiędzy Ostrym Wierchem Kwaczańskim (1128 m) a należącymi do grupy Prosiecznego wzniesieniami Czarna Hora (1094 m) i Hradkowa (1206 m)[2]. Na tym odcinku Kwaczanka tworzy granicę między Tatrami, do których należy Ostry Wierch Kwaczański, a Górami Choczańskimi, do których należy grupa Prosiecznego. Po opuszczeniu Doliny Kwaczańskiej Kwaczanka wpływa na Kotlinę Liptowską, płynie przez miejscowość Kwaczany, a następnie Liptowską Sielnicę, w której uchodzi do Jeziora Liptowskiego na wysokości około 550 m. Dawniej, przed utworzeniem tego sztucznego zbiornika wpadała do rzeki Wag jako jej prawy dopływ[1].
W Obłazach na Kwaczance znajduje się niewielki próg piętrzący wodę oraz dwa zabytkowe młyny wraz z niewielkim zespołem towarzyszących im zabudowań. W obrębie Doliny Kwaczańskiej Kwaczanka płynie skalistym wąwozem, tworząc szereg wodospadów. Największymi jej dopływami są spływający z Tatr Suchy Potok i dużo mniejszy Radin. Obydwa uchodzą do niej już na Kotlinie Liptowskiej, jako lewe dopływy[2].
Środkowy odcinek toku Kwaczanki od skraju wsi Huty po wylot z Doliny Kwaczańskiej w Kwaczanach znajduje się w granicach rezerwatu przyrody Kvačianska dolina[3].
Doliną Kwaczańską wzdłuż Kwaczanki, jej wschodnim zboczem (stokami Ostrego Wierchu - a więc przez teren wzmiankowanego rezerwatu), miejscami ponad 100 m ponad tokiem wody, prowadzi dość stroma i kamienista leśna droga wozowa, wybudowana w połowie XIX w.[4]. Do czasu oddania do użytku w połowie lat 80. XX w. nowej drogi krajowej nr 584 z Zuberca do Liptowskich Matiaszowiec stanowiła ona jedyne połączenie wsi Huty, Małe Borowe i Wielkie Borowe ze światem[5].
Turystyka
Wspomnianą wyżej drogą prowadzi czerwono 
znakowany szlak turystyczny z Kwaczan do Hut oraz znakowana ścieżka dydaktyczna z przystankami i tablicami informacyjnymi. Przejście łatwe, bez trudności technicznych[6].
Przypisy
- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b Turystyczna mapa Słowacji. [dostęp 2011-06-10].
- ↑ The Chočské vrchy and Roháče Mts. Hiking map 1:50 000, Tatraplan nr 5008, 4th edition, wyd. BBKart, s.r.o., banská Bystriva 2015, ISBN 978-80-89134-27-4
- ↑ Barański Mirosław J.: Wąwozy Gór Choczańskich, w: „Gazeta Górska” R. XXV, nr 3 (99), lato 2017, s. 36-41
- ↑ Hochmuth Zdenko a kolektív: Chočské vrchy - Liptovská Mara. Turistický sprievodca ČSFR č. 42, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1990 ISBN 80-7096-091-4, s. 156
- ↑ Na podstawie informacyjnej broszury Kvačianska dolina
linki zewnętrzne
- Kwaczanka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 16.
Media użyte na tej stronie
Czerwony szlak turystyczny.
Autor: Czech Wikipedia user Packa, Licencja: CC BY-SA 2.5
Kvačianská valley. Orava, Slovakia
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kwaczanka w Brnicach (Liptowska Sielnica), przed ujściem do Liptowskiego Jeziora