Michel Daerden
| ||
Data i miejsce urodzenia | 16 listopada 1949 Baudour | |
Data i miejsce śmierci | 5 sierpnia 2012 Fréjus | |
Zawód, zajęcie | polityk, finansista | |
Partia | Partia Socjalistyczna |
Michel Daerden (ur. 16 listopada 1949 w Baudour, zm. 5 sierpnia 2012 we Fréjus[1]) – belgijski i waloński polityk, finansista oraz samorządowiec, parlamentarzysta, minister w rządzie regionalnym oraz federalnym.
Życiorys
Z wykształcenia finansista, absolwent HEC Liège (1971) oraz ekonomii na Université de Mons (1975). Uzyskał uprawnienia audytora, od 1974 prowadził własne przedsiębiorstwo zajmujące się audytem przedsiębiorstw[1].
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Partii Socjalistycznej, od 1993 do 1995 kierował jej strukturami w prowincji Liège. W latach 1983–2011 był radnym gminy Ans, od 1991 do 1993 wchodził w skład zarządu tej miejscowości, odpowiadając za kwestie środowiska i finansów[1]. Następnie do 2011 pełnił funkcję burmistrza Ans[2]. W latach 1987–1991 zasiadał w federalnej Izbie Reprezentantów, od 1992 do 1995 wchodził natomiast w skład belgijskiego Senatu. Był również członkiem rady wspólnoty francuskiej (1988–1995) oraz Parlamentu Walońskiego (2009, 2011–2012). W 2010 został ponownie wybrany do Izby Reprezentantów, jednak nie objął wówczas mandatu[1].
W latach 1994–1999 pełnił funkcję ministra w rządzie federalnym, którym kierował Jean-Luc Dehaene. Początkowo zajmował stanowisko ministra ds. polityki naukowej i infrastruktury, następnie od 1995 ministra transportu. W 1999 został członkiem rządu Regionu Walońskiego. Do 2000 był w nim ministrem ds. zatrudnienia, kształcenia zawodowego i mieszkalnictwa, następnie do 2009 sprawował urząd wiceprzewodniczącego tego rządu. Jednocześnie w latach 2000–2004 odpowiadał za budżet, mieszkalnictwo, zaopatrzenie i roboty publiczne, a od 2004 do 2009 za budżet, finanse i zaopatrzenie. Od 2003 do 2009 wchodził jednocześnie w skład rządu wspólnoty francuskiej, początkowo jako minister ds. budżetu, następnie jako wiceprzewodniczący rządu i minister ds. budżetu i finansów, a od 2007 również ds. służb publicznych i sportu. W 2009 ponownie dołączył do rządu federalnego, premier Herman Van Rompuy powierzył mu wówczas funkcję ministra emerytur i aglomeracji. Pozostał na tym urzędzie do 2011, sprawując go również w kolejnym gabinecie, którym kierował Yves Leterme[1].
Zmarł w 2012 na atak serca[1]. Miał troje dzieci, córki Aurore i Elelnę oraz syna Frédérica[3].
Michel Daerden uchodził za barwną postać belgijskiej polityki. Jego jowialny charakter przyniósł mu w mediach przydomek „papa”[2][4]. Swoistą popularność uzyskał w 2006, gdy po lokalnych wyborach udzielił wywiadu telewizyjnego, zachowując się jak osoba nietrzeźwa[4]. Na pytanie, czy spożywał wcześniej alkohol, odpowiedział, że „nie więcej niż zazwyczaj”[5]. W 2010 Nowy Sojusz Flamandzki zażądał jego dymisji ze stanowiska ministra, zarzucając politykowi, że był nietrzeźwy podczas swojego wystąpienia w Senacie[4][5]. Rosnące zainteresowanie i popularność polityka zostały przez media określone mianem „Daerdenmanii”[2][6].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Michel Daerden (fr.). connaitrelawallonie.wallonie.be. [dostęp 2016-08-10].
- ↑ a b c Michel Daerden: les deux visages de papa, homme de chiffres et politique truculent (fr.). rtbf.be, 5 sierpnia 2012. [dostęp 2016-08-10].
- ↑ Daerden: une guerre de succession (fr.). lesoir.be, 21 maja 2014. [dostęp 2016-08-10].
- ↑ a b c De 5 strafste blunders van Michel Daerden (video) (niderl.). vacature.com, 17 marca 2011. [dostęp 2016-08-10].
- ↑ a b De Decker: „Michel Daerden was not drunk” (ang.). langlophone.com, 11 stycznia 2010. [dostęp 2016-08-10].
- ↑ Michel Daerden savait jusqu'où il pouvait aller trop loin (fr.). levif.be, 6 sierpnia 2012. [dostęp 2016-08-10].