Mongo (waluta)

Mongo, Möngö (mong. мөнгө) – zdawkowa jednostka monetarna używana w Mongolii. Sto mongów równe jest jednemu tugrikowi. Nazwa monety pochodzi od słowa "mongo" - srebro.

Wydano pięć serii monet, których nominały wyrażone były w möngö:

  • rok 15 (1925) - w miedzi (1, 2 i 5) oraz srebrze (10, 15, 20 i 50),
  • rok 27 (1937) - w stopie aluminium i brązu (1, 2 i 5) oraz miedzioniklu (10, 15 i 20),
  • rok 35 (1945) - w stopie aluminium i brązu (1, 2 i 5) oraz miedzioniklu (10, 15 i 20),
  • 1959 - wszystkie nominały w aluminium (1, 2, 5, 10, 15, 20),
  • 1970, 1977 i 1980-1981 - w aluminium (1, 2 i 5) oraz miedzioniklu (10, 15, 20 i 50).

Od serii datowanej na 1945, na monetach stosowany jest alfabet oparty na cyrylicy, natomiast na wcześniejszych emisjach występuje pismo mongolskie o charakterystycznym pionowym zapisie.

Monety z 1970 roku i późniejsze pozostają środkiem płatniczym[1], jednakże ze względu na niską wartość tugrika (1 USD = 2400 MNT), nie pojawiają się one w obiegu.

W 1993 wydano również niedatowane banknoty o nominale 10, 20 i 50 möngö[2].

Przypisy

  1. ↑ History of Mongolian currency (ang.). Central Bank of Mongolia. [dostęp 2018-05-04]. Cytat: Currently, the coins from 1970 and on are used in transactions.
  2. ↑ Tracy L. Schmidt: Standard Catalog of World Paper Money Modern Issues · 1961-Present, 23rd Edition. Iola, WI: Krause Publications, 2017, s. 724-725. ISBN 978-1-4402-4795-8.