Myślenicka Dziura

Myślenicka Dziura
	Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Tatry Zachodnie; Dolina Goryczkowa
Właściciel	Skarb Państwa; (Tatrzański Park Narodowy)
Długość	34 m
Głębokość	4 m
Deniwelacja	4 m
Wysokość otworów	1282 i 1286 m n.p.m.
Wysokość otworów; nad dnem doliny	65 m
Ekspozycja otworów	ku W, ku S
Data odkrycia	13 maja 1933 roku
Odkrywca	Stefan Zwoliński i M. Pawlikowski
Kod	(nr inwentarzowy PIG) T.D-16.02
	Położenie na mapie Tatr Myślenicka Dziura
	49°15′04″N 19°58′23″E/49,251089 19,973072

Myślenicka Dziura (Dziura Myślenicka, Myślenicka Górna) – jaskinia w Dolinie Goryczkowej w Tatrach Zachodnich. Ma dwa otwory wejściowe położone w zachodniej ścianie Myślenickich Turni, nad otworem Jaskini Goryczkowej, na wysokościach 1282 i 1286 m n.p.m.^[1]^[2] Długość jaskini wynosi 34 metry, a jej deniwelacja 4 metry^[3].

Myślenickie Turnie

Opis jaskini

Centralną częścią jaskini jest salka do której można się dostać z głównego otworu (dolnego) obszernym, 3-metrowym korytarzem. Stąd:

na lewo odchodzi z niej krótka szczelina.
na wprost, za niskim przełazem idzie korytarzyk, który zakręca i po ponad 3 metrach przechodzi w meander z dwoma zaciskami. Dalej staje się szczeliną, której nie przebyto do końca, a prowadzi prawdopodobnie do połączenia z Myślenicką Szczeliną.
na prawo biegnie wysoki korytarz. Przed jego końcem, odchodzi na prawo ciąg do drugiego otworu jaskini^[3].

W jaskini można spotkać nacieki grzybkowe.

Zimują w niej nietoperze^[3].

Jaskinia została odkryta 13 maja 1933 roku przez Stefana Zwolińskiego i M. Pawlikowskiego (syna Jana Gwalberta Pawlikowskiego)^[3].

↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984.
↑ Jaskinie Tatr, 31 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-31] .
↑ ^a ^b ^c ^d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy, jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-01-30] .