Związek Oficerów Rezerwy Rzeczypospolitej Polskiej
![]() Odznaka Związku Oficerów Rezerwy RP (1938) | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | ul. Władysława Sikorskiego 2/18, 06-101 Nowy Dwór Mazowiecki |
Zasięg | ogólnopolski |
Prezes zarządu | ppłk Stanisław Szurlej (1927) |
Nr KRS | 0000081647 |
Powiązania | Związek Oficerów w Stanie Spoczynku, Związek Rezerwistów RP |
Strona internetowa |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c3/Dyplom_uznania_Zwiazku_Oficerow_Rezerwy_dla_Tadeusza_Goetzendorf-Grabowskiego.jpg/240px-Dyplom_uznania_Zwiazku_Oficerow_Rezerwy_dla_Tadeusza_Goetzendorf-Grabowskiego.jpg)
Ten artykuł należy dopracować |
Związek Oficerów Rezerwy Rzeczypospolitej Polskiej – związek powstał w 1922 jako organizacja skupiająca oficerów rezerwy z terenu II Rzeczypospolitej pod hasłem "Wszystko dla Państwa - Państwo ponad wszystko". Prowadził działalność samokształceniową w zakresie wiedzy wojskowej, samopomocy członków oraz współdziałał w zakresie "wychowania fizycznego" i "przysposobienia wojskowego" w ramach ówczesnych programów szkolnych.
Ideowo bliski piłsudczykom, co stwierdzała deklaracja uchwalona na zjeździe delegatów w Warszawie w 1931 r. "Ustrój polityczny Państwa winien się opierać na wypróbowanych zasadach hierarchii w budowie władzy - najwyższym hasłem jest Polska mocarstwowa oparta o najwyższą władzę Prezydenta, silny Rząd i zorganizowany naród".
W 1927 r. prezesem ZOR RP był ppłk Stanisław Szurlej[1].
W 1934 r. związek liczył ok. 15 tys. członków, głównie w województwie warszawskim, lwowskim i poznańskim.
W 1935 r. zjazd rady ZOR uchwalił bojkot czasopisma „Wiadomości Literackie” na obszarze całej Rzeczypospolitej[2].
Przypisy
- ↑ Kalendarz oficerów rezerwy Rzeczypospolitej Polskiej. Rocznik II. Warszawa: 1927, s. 24.
- ↑ Iskierki. Sprawy polskie. „Rycerz Niepokalanej”. Nr 3, s. 89, 1935.
Bibliografia
- A. Pruszkowski, "Przewodnik Społeczny", Warszawa 1934.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Odznaka Związku Oficerów Rezerwy Rzeczypospolitej Polskiej.
Autor: