Alban de Villeneuve-Bargemont
| ||
 | ||
| Data i miejsce urodzenia | 8 sierpnia 1784 Saint-Auban | |
| Data i miejsce śmierci | 8 czerwca 1850 Paryż | |
| Zawód, zajęcie | ekonomista | |
Alban de Villeneuve-Bargemont (ur. 8 sierpnia 1784 w Saint-Auban, zm. 8 czerwca 1850 w Paryżu) – francuski ekonomista i konserwatywny polityk, monarchista, brał udział w życiu politycznym cesarstwa napoleońskiego i restauracji. Z przerwami piastował funkcję prefekta, popierał powstanie rojalistów wywołane przez Karolinę Burbon-Sycylijską w 1832 roku. Nie akceptował rządów orleanistów i Ludwika Filipa I. Należał do Akademii Nauk Moralnych i Politycznych Instytutu Francji. Mimo swoich skrajnie konserwatywnych poglądów opowiadał się za polepszeniem bytu robotników i rozwojem praw pracowniczych. Uznawany jest za jednego z tych ekonomistów, którzy stworzyli podstawy do rozwoju w późniejszych dziesięcioleciach katolickiej nauki społecznej. Napisał znany podręcznik do ekonomii politycznej Histoire de l`Economie Politique (1841)[1].
Przypisy
- ↑ A. Mielcarek, Rzut oka na historię myśli ekonomicznej jako dyscypliny akademickiej, "Roczniki Nauk Rolniczych – seria G" 2010, t. 97, zesz. 2.
Bibliografia
- Mirosław Sadowski, Państwo w doktrynie papieża Leona XIII, Kolonia Limited, Wrocław 2002.
Media użyte na tej stronie
Alban de Villeneuve-Bargemont (1784-1850)