Danse macabre (Saint-Saëns)

Danse macabre – Michael Wolgemut

Danse macabre (Taniec śmierci) opus 40 – poemat symfoniczny Camille’a Saint-Saënsa z 1874 roku. Premiera odbyła się 24 stycznia 1875. Używana jest także nazwa Taniec szkieletów^[1].

Utwór powstał pod wpływem wiersza francuskiego poety Henryka Cazalisa, nawiązującego do popularnego w literaturze i sztuce od czasów średniowiecza tematu tańca śmierci.

Pod względem budowy formalnej Danse macabre jest rozbudowanym walcem z dwoma tematami w opracowaniu wariacyjnym. Kompozytor wykorzystał ilustracyjne możliwości ksylofonu, w którego suchej i twardej barwie dźwięku wyraźnie jest słyszalny klekot szkieletów wirujących w tańcu.

Programowe treści utworu są bardzo czytelne: jest północ. Rozstrojonym głosem gęśli (solo skrzypcowe) śmierć sprasza duchy. Zabawie, narastającej w coraz bardziej dzikim tańcu, kładzie kres pianie koguta o świcie (grane na oboju). W zanikającym zawodzeniu śmierci jest zapowiedź dnia.

Zobacz też

• Totentanz (utwór Ferenca Liszta)
• kolorystyka (muzyka)
• taniec w średniowieczu
• pieśni i tańce śmierci

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Skrzypce nuty (ang.)
• Danse macabre w bibliotece Polona