Ejlejtyja
| ||||
| ||||
Narodziny Ateny (od lewej: Zeus, Atena wyskakująca z jego głowy i Ejlejtyja) | ||||
Występowanie | mitologia grecka | |||
Teren kultu | starożytna Grecja | |||
Szczególne miejsce kultu | Kreta | |||
Odpowiednik | Lucina (rzymski) | |||
Rodzina | ||||
Ojciec | Zeus | |||
Matka | Hera | |||
Dzieci | Sosipolis |
Ejlejtyja (gr. Εἰλείθυια Eileíthyia, łac. Lucina) – w mitologii greckiej bogini porodu, połogu, córka Zeusa i Hery oraz siostra Hefajstosa, Aresa, Hebe i Eris. Jej głównym ośrodkiem kultu była Kreta.
Pochodzenie Ejlejtyi
Teogonia Hezjoda wymienia troje potomstwa Hery i Zeusa: Hebe, wojowniczego Aresa i dosyć zagadkową Ejlejtyję. Opiekowała się ciężarnymi kobietami i porodem. Jej imię można interpretować jako „Ta-Która-Przychodzi” (w potrzebie), choć można stwierdzić, że to imię niegreckiego pochodzenia, którego znaczenia nie znamy. „Grotę Ejlejtyi w Amnisos” (na Krecie) badano w naszych czasach i stwierdzona kult bogini już w czasach neolitycznych.
Mity związane z Ejlejtyją
Jako bogini, tak bliska wszystkim Greczynkom, doczekała się niewielu tradycji mitycznych. Najczęściej brała udział w mitach jako postać trzecioplanowa lub epizodyczna. Jest jednak jedna legenda związana bezpośrednio z Ejlejtyją, o której pisze Pauzaniasz.
U stóp wzgórza Kronosa, znajduje się świątynia Ejlejtyi, w której składa się cześć miejscowemu bóstwu, Sosipolisowi („Zbawcy Miasta”). Gdy ongiś Arkadyjczycy najechali Elidę, a wojsko elejskie stanęło w obronie ojczyzny, do wodzów podeszła kobieta z dzieckiem na ręku. Powiedziała, że jest jego matką, lecz we śnie bogowie nakazali jej by przyniosła je do nich, aby walczyło w obronie Elidy. Wodzowie uwierzyli niewieście i położyli nagie dziecko przed wojskami Elidy, licząc na cud. Kiedy to uczynili, malec zamienił się wielkiego węża, który przepędził najeźdźców. Bóstwo nazwano Sosipolisem, a w miejscu, w którym wąż pogrążył się w ziemi, wybudowano świątynie, gdzie czczono go i jego matkę, Ejlejtyję.
Innym mitem związanym z opiekunką porodów, była legenda o narodzinach Apollina i Artemidy. Bogini, wstrzymana przez swoją matkę, Herę, nie mogła przyjąć porodu Leto[1]. Przekupiona jednak pięknym naszyjnikiem, przyjęła poród, sprowadzając na siebie gniew matki.
Ejlejtyja w literaturze
- Hezjod, Teogonia
- Homer, Odyseja, 19, 188
- Pauzaniasz, 6, 20, 2-5,
Przypisy
- ↑ Leto była kochanką Zeusa, a dzieci, które nosiła, były owocami jego zdrady.
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Nacemento de Atenea da cabeza de Zeus (ánfora 550-525 a.C., Louvre)