Ekshibicjonizm

Ekshibicjonizm
ICD-10

F65.2

DSM-IV

302.4

Ekshibicjonizm (łac. exhibeo „pokazuję” od ex „na zewnątrz” i habeo „mam”) – rodzaj parafilii seksualnej; stan, w którym jedynym lub preferowanym sposobem osiągania satysfakcji seksualnej jest demonstrowanie swoich narządów płciowych lub aktywności seksualnej (np. masturbacji) obcym osobom – zazwyczaj płci przeciwnej – które się tego nie spodziewają[1]. Osoby obnażające się nie zdradzają zamiaru współżycia seksualnego z mimowolnym uczestnikiem tej sytuacji. Reakcja lęku/szoku u świadka tego zdarzenia zwiększa podniecenie ekshibicjonisty[2].

Kryteria DSM-IV

  1. Pojawiające się przynajmniej przez sześć miesięcy powracające, silnie podniecające fantazje seksualne, impulsy seksualne lub zachowania związane z pokazywaniem swoich genitaliów niespodziewającej się tego osobie.
  2. Fantazje, impulsy lub zachowania powodujące klinicznie znaczący dyskomfort lub upośledzenie w towarzyskim, zawodowym lub innym obszarze funkcjonowania[3][4].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Antoni Kępiński: Z psychopatologii życia seksualnego. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2007. ISBN 83-08-03354-7.
  2. ↑ Adam Bilikiewicz (red.): Psychiatria : podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 411. ISBN 978-83-200-3740-1.
  3. ↑ Kryteria diagnostyczne DSM-IV
  4. ↑ DSM-V -proponowane zmiany względem klasyfikacji DSM-IV