Fieodosij Woronow
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 28 stycznia 1904 Nowomoskowsk | |
| Data i miejsce śmierci | 5 października 1975 Moskwa | |
| Zawód, zajęcie | inżynier metalurg | |
| Odznaczenia | ||
 | ||
Fieodosij Dionisjewicz Woronow (ros. Феодо́сий Диони́сьевич Во́ронов, ur. 28 stycznia 1904 w Nowomoskowsku, zm. 5 października 1975 w Moskwie) – radziecki inżynier metalurg, dyrektor Magnitogorskiego Kombinatu Metalurgicznego im. Lenina (1954-1960 i 1961-1968), działacz partyjny, Bohater Pracy Socjalistycznej (1958).
Życiorys
Od 1923 pracował na kolei w Mariupolu, od 1927 należał do WKP(b), 1930 ukończył Dniepropetrowski Instytut Górniczy, później pracował w fabryce im. Liebknechta, a 1937-1938 kierował zakładem metalurgicznym im. Kominternu w Dniepropetrowsku. 1938–1939 główny inżynier zakładu metalurgicznego im. Dzierżyńskiego w Dnieprodzierżyńsku, 1939–1941 główny inżynier zakładu metalurgicznego im. Petrowskiego w Dniepropetrowsku, 1941-1946 kierował stalownią martenowską w Magnitogorskim Kombinacie Metalurgicznym, 1947-1951 był głównym inżynierem zakładu metalurgicznego w Jenakijewe. Od 1951 ponownie pracował w Kombinacie Metalurgicznym w Magnitogorsku, 1951-1954 jako główny inżynier, a 1954-1960 dyrektor. 1960-1961 przewodniczący Sownarchozu Czelabińskiego Ekonomicznego Rejonu Administracyjnego, 1961-1968 ponownie dyrektor Magnitogorskiego Kombinatu Metalurgicznego, 1968-1975 wiceminister czarnej metalurgii ZSRR. Od 25 lutego 1956 do 17 października 1961 zastępca członka, a od 31 października 1961 do 30 marca 1971 członek KC KPZR. 1959-1971 deputowany do Rady Najwyższej RFSRR od 5 do 7 kadencji.
Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.
Odznaczenia
- Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (19 lipca 1958)
- Order Lenina (trzykrotnie - 31 marca 1945, 19 lipca 1958 i 22 marca 1966)
- Order Rewolucji Październikowej (25 sierpnia 1971)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (czterokrotnie - 30 września 1943, 6 lutego 1951, 30 stycznia 1952 i 31 stycznia 1964)
- Order Przyjaźni Narodów (28 stycznia 1974)
- Medal Za Pracowniczą Dzielność (dwukrotnie - 5 maja 1949 i 11 stycznia 1957)