Ginter Gawlik
| |||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 5 grudnia 1930 Zabrze-Biskupice | ||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 22 sierpnia 2005 Würzburg | ||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 180 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | prawy łącznik, prawy pomocnik, obrońca | ||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Ginter Gawlik (ur. 5 grudnia 1930 w Zabrzu-Biskupicach, zm. 22 sierpnia 2005 w Würzburgu) – polski piłkarz, napastnik, pomocnik lub obrońca. Długoletni zawodnik Górnika Zabrze.
Gawlik dorastał po niemieckiej stronie granicy. W czasie wojny trenował w Reichsbahn SV Borsigwerk. Po jej zakończeniu był zawodnikiem Górnika Biskupice, a od 1950 Górnika Zabrze. W zabrskim klubie grał do 1964. Z Górnikiem najpierw awansował do pierwszej ligi, a następnie zdobył pięć tytułów mistrza kraju.
W reprezentacji debiutował 23 czerwca 1957 w meczu ze Związkiem Radzieckim. W tym samym roku zagrał w historycznym spotkaniu z tym samym rywalem, wygranym przez Polaków na Stadionie Śląskim 2:1. Łącznie w reprezentacji wystąpił w 7 meczach, strzelił jedną bramkę.
Karierę kończył w Sydney w Polonii Soccer Club.
Uwagi
- ↑ Dane z sezonów 1956–1964.
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii (3), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).