Moe

Projekt postaci mającej wzbudzać moe zawiera czynniki afektywne, np. odstający kosmyk włosów (ahoge)^[1]

Moe (jap. 萌え) – japońskie slangowe określenie reakcji emocjonalnej – uczucia upodobania, sympatii lub miłości – wzbudzanej przez postacie fikcyjne^[2][3].

Postacie będące źródłem tej reakcji, zwane „postaciami moe” (jap. 萌えキャラ moe kyara), pochodzą najczęściej z mang i anime, a także gier i powieści zawierających ilustracje w tym stylu^[4]. W ich projektach determinującą rolę odgrywa obecność czynników afektywnych, „czynników moe” (jap. 萌え要素 moe yōso), rozpoznawalnych w kulturze otaku^[4][5] – są to zarówno atrybuty wizualne, np. kocie uszy, strój pokojówki i zielone włosy, jak i inne cechy, takie jak osobowość, sposób mówienia, zawód czy sytuacja, w jakiej postać się znajduje^[5][6].

Reakcję emocjonalną wzbudzają nie tylko postacie z mang/anime, ale także ich przedstawienia w przedmiotach fizycznych, takich jak figurki, lalki lub poduszki z ich wizerunkami. Uczucie moe może wywołać także człowiek, gdy jest on postrzegany jako postać fikcyjna – np. podczas pozowania i cosplayu. Jako postacie moe personifikowane są m.in. rośliny, zwierzęta, przedmioty nieożywione, maszyny, budynki i kraje^[4].

Uczucie moe oraz wiążący się z nim aspekt wchodzenia w relacje i interakcje z postaciami fikcyjnymi są przedmiotem szerokiej dyskusji w Japonii prowadzonej m.in. wśród fanów, marketingowców, artystów, naukowców, krytyków kultury i aktywistów^[7]. Temat jest omawiany w kontekstach filozoficznych, estetycznych i literackich^[8], a także ekonomicznych, społecznych i politycznych^[7].

Etymologia

Moe to rzeczownikowa forma czasownika moeru (jap. 萌える, „kiełkować, pączkować”). Pochodzenie współczesnego, slangowego znaczenia tego terminu nie jest dokładnie znane. Słowo to od VIII wieku było używane w japońskiej poezji w kontekście młodzieńczego wigoru. Jest to również imię, które w mangach i anime noszą głównie młode dziewczyny. Nowego znaczenia termin ten zaczął nabierać na początku lat 90. XX wieku w internetowych dyskusjach prowadzonych przez fanów takich postaci jak Moe Takatsu z mangi Taiyō ni sumasshu! (1993) czy Moe z anime Kyōryū wakusei (1993–1994). W języku japońskim istnieje homofoniczny, zapisywany innym znakiem kanji, czasownik moeru (jap. 燃える, „płonąć”). Według jednej z teorii fani, którzy chcieli napisać, że „płoną [pasją do] Moe”, podczas konwersji z zapisu fonetycznego wybierali formę z niewłaściwym znakiem kanji (萌え zamiast 燃え). Ta gra słów rozpowszechniła się i utrwaliła w slangu otaku i już w następnym dziesięcioleciu termin moe był powszechnie używany przez fanów postaci z mang/anime w Japonii i na świecie^[9].

Zobacz też

• kawaii
• Moe Game Award

Przypisy

Bibliografia

• ReaR. Amit ReaR., On the Structure of Contemporary Japanese Aesthetics, „Philosophy East and West”, 62 (2), 2012, JSTOR: 41426844  (ang.).
• HirokiH. Azuma HirokiH., Otaku: Japan’s Database Animals, Jonathan E.J.E. Abel, ShionS. Kono (tłum.), Minneapolis: University of Minnesota Press, 2009, ISBN 978-0-8166-5351-5, OCLC 527737445  (ang.).
• Patrick W.P.W. Galbraith Patrick W.P.W., Otaku and the Struggle for Imagination in Japan, Durham: Duke University Press, 2019, ISBN 978-1-4780-0701-2, OCLC 1089792393  (ang.).
• Patrick W.P.W. Galbraith Patrick W.P.W., Moe, [w:] Japanese Media and Popular Culture [online], University of Tokyo, 2020 [dostęp 2022-01-30]  (ang.).
• KaoruK. Nagayama KaoruK., Erotic Comics in Japan: An Introduction to Eromanga, Patrick W.P.W. Galbraith, JessicaJ. Bauwens-Sugimoto (tłum.), Amsterdam: Amsterdam University Press, 2021, ISBN 94-6372-712-4, OCLC 1160012499  (ang.).
• YukiY. Wada YukiY. i inni, A perceptual study on face design for “Moe” characters in “Cool Japan” contents, [w:] KEER2014. Proceedings of the 5th Kanesi Engineering and Emotion Research, Linköping University Electronic Press, 2014  (ang.).