Nowa Reforma
| ||
winieta z 1906 | ||
Częstotliwość | dziennik | |
Państwo | II Rzeczpospolita | |
Adres | Kraków | |
Tematyka | polityczno-informacyjna | |
Język | polski | |
Pierwszy numer | 29 września 1882 | |
Ostatni numer | 3 sierpnia 1928 | |
Średni nakład | (w 1913) 9000 egz. |
Nowa Reforma – dziennik ukazujący się w latach 1882–1928 w Krakowie. Powiązany z obozem demokratycznym[1].
Charakterystyka
Pierwotnie w 1882 ukazywał się dziennik „Reforma”. Redaktorami i wydawcami dziennika byli Tadeusz Romanowicz, a po nim Lesław Boroński[2]. Od 1889 do 1894 redaktorem naczelnym był Adam Asnyk, zaś od 1894 do śmierci (23 kwietnia 1928) był Michał Konopiński (równolegle od 1889 redaktor odpowiedzialny wydań)[3][4][5].
Wydawcą „Nowej Reformy” był Adam Doboszyński[6]. W redakcji pisma pracował też Józef Rączkowski[7].
Nowa Reforma wydrukowała w 1883 mowę T. Jendla w której autor dowodził, że Adam Mickiewicz czuł, że rola szlachty jest skończona a siłą narodu jest lud. Opublikowanie mowy wywołało szeroki oddźwięk w prasie krakowskiej[8].
Na łamach pisma od 7 lipca do 24 września 1897 publikowane były „Syzyfowe prace” Stefana Żeromskiego.
Przypisy
- ↑ † Redaktor Michał Konopiński. Nekrologi. „Dziennik Bydgoski”. Nr 97, s. 4, 26 kwietnia 1928.
- ↑ Kronika. † Lesław Boroński. „Kuryer Rzeszowski”, s. 3, nr 11 z 14 marca 1897.
- ↑ Konstanty Srokowski. † Michał Konopiński. „Nowa Reforma”. Nr 96, s. 1–2, 4, 26 kwietnia 1928.
- ↑ † Michał Konopiński. „Dziennik Bydgoski”. Nr 96, s. 1–2, 4, 26 kwietnia 1928.
- ↑ Ś. p. Michał Konopiński. W: Dwudziestopięciolecie Syndykatu Dziennikarzy Krakowskich. 1937: Syndykat Dziennikarzy Krakowskich / Ilustrowany Kurier Codzienny, Kraków, s. 17.
- ↑ Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 104. ISBN 83-08-01428-3.
- ↑ Słownik biograficzny działaczy ruchu ludowego. Warszawa 1989, s. 342.
- ↑ Praca zbiorowa, Roczniki dziejów ruchu ludowego, Warszawa 1965, s. 25.
Bibliografia
- Marian Jakubek: Prasa krakowska 1795-1918. Bibliografia
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
winieta krakowskiego dziennika "Nowa Reforma"