Parafia św. Katarzyny w Wilnie

Parafia św. Katarzyny

Vilniaus šv. Kotrynos parapija

Cerkiew parafialna
Państwo	Litwa
Siedziba	Wilno
Adres	Birutes g. 20
Data powołania	1922; 2014 (reaktywacja)
Data zamknięcia	1923
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	wileńska i litewska
Dekanat	wileński miejski
Cerkiew	św. Katarzyny
Proboszcz	ks. Aleksandr Mackiewicz
Wezwanie	św. Katarzyny
Wspomnienie liturgiczne	24 listopada/7 grudnia
Położenie na mapie Wilna Cerkiew parafialna
Położenie na mapie Litwy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Cerkiew parafialna
54°41′33,5″N 25°14′41,0″E/54,692639 25,244722

Parafia św. Katarzyny – parafia prawosławna w Wilnie, istniejąca w latach 1922–1923, reaktywowana w 2014^[1]. Wchodzi w skład dekanatu wileńskiego miejskiego eparchii wileńskiej i litewskiej^[1].

Historia

W pierwszym okresie działalności była to jedyna parafia prawosławna na terytorium II RP, która nie podlegała strukturom Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Została erygowana w 1922 przez grupę wiernych na czele z senatorem Wiaczesławem Bogdanowiczem, którzy opowiadali się za zachowaniem status quo prawosławia w Polsce, a zatem jego administracyjnej podległości wobec patriarchy moskiewskiego.

Parafia została urządzona w dawnej cerkwi domowej przy pałacu gubernatora Wilna, należącej jako świątynia pomocnicza do parafii Ikony Matki Bożej „Znak”. Pozostawała w dawnej jurysdykcji, tj. w eparchii wileńskiej i litewskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Po roku funkcjonowania została zdelegalizowana poprzez decyzję rządu o zakazie działania na terytorium Polski innych prawosławnych związków wyznaniowych niż PAKP. Wprawdzie w prywatnych domach Wilna nadal były odprawiane nieregularnie nabożeństwa z udziałem kapłanów spoza tego Kościoła, jednak regularne życie parafialne ustało, zaś cerkiew św. Katarzyny została zamknięta. Od lat 90. XX w. cerkiew ta była ponownie świątynią filialną parafii Ikony Matki Bożej „Znak”, a od 2014 służy reaktywowanej parafii św. Katarzyny^[1].

Przypisy

Bibliografia

• G. Szlewis, Православные храмы Литвы, Вильнюс, Свято-Духов монастырь, 2006, ISBN 9986-559-62-6.