Sinchi Roca
Sinchi Roca Inca (kecz. Zinchi Ruq'a) – na wpół legendarny władca Inków i drugi Sapa Inca, władca Cuzco z pierwszej dynastii Húrin (drugim władcą Cuzco ze strony dynastii Hanan był Inca Rug'a)[1][2], starszej linii królewskiego rodu Inków, syn mitycznego założyciela państwa inkaskiego, ówcześnie obejmujące jedynie niewielki obszar w dolinie Cuzco i dynastii królewskiej, Manco Capaca oraz Mamy Ocllo[3].
Według Juana de Betanzosa Sinchi Roca nie miał rodzeństwa[4]. Sinchi stworzył podwaliny pod przyszłe imperium inkaskie, tworząc jeszcze prymitywne struktury władzy na terenach wokół Cuzco. Dzięki politycznym umiejętnościom zjednywał i przyłączał sąsiednie szczepy w struktury swojego państwa. Według relacji de la Vegi poszerzył granice państwa o kilka prowincji: pomiędzy Calla Huayą a królewską drogą do Uma suya. Według przekazów panował 30 lat[5]. Jego następcą był Lloque Yupanqui.
Przypisy
- ↑ Szemiński i Ziółkowski 2006 ↓, s. 24-25.
- ↑ Nocoń 1958 ↓, s. 146.
- ↑ Wasitowa 1989 ↓, s. 278.
- ↑ Juan de Betanzos, Suma y Narracion de los Incas (1551) z: Maria del Carmen Martin Rubio, Edicones Atlas, Madryt 1987 cz I. rozdz.3-5, ss.17-21
- ↑ Vega 2000 ↓, s. 113-116.
Bibliografia
- Rudolf Nocoń: Dzieje, kultura i upadek Inków. Wrocław: Ossolińskich, 1958.
- Jan Szemiński, Mariusz Ziółkowski: Mity, rytuały i polityka Inków. Warszawa: PIN, 2006. ISBN 83-06-02993-3.
- William Prescott: Podbój Peru. Warszawa: PIN, 1964.
- Zofia Wasitowa: Dzieje Inków przez nich samych opisane. Warszawa: PIN, 1989. ISBN 83-06-01714-5.
- Inca Garcilaso de la Vega: O Inkach uwagi prawdziwe. Warszawa: Trio cesla UW, 2000. ISBN 83-85660-91-7.
| ||||||||||