Tadeusz Fangrat
| ||
Data i miejsce urodzenia | 2 marca 1912 Łódź | |
Data i miejsce śmierci | 6 lipca 1993 Warszawa | |
Narodowość | polska | |
Język | polski | |
Dziedzina sztuki | poezja |
Tadeusz Fangrat (ur. 2 marca 1912 r. w Łodzi, zm. 6 lipca 1993 r. w Warszawie) – polski poeta, satyryk, tłumacz literatury węgierskiej.
Ukończył Instytut Prawa Administracyjnego w Łodzi. Debiutował w 1937 r. na łamach czasopisma „Osnowa” jako poeta. Brał udział w kampanii wrześniowej. W latach 1939-1945 przebywał na Węgrzech, gdzie był działaczem Polonii. Do Polski powrócił w 1945 roku. W latach 1946–1949 pełnił funkcję attaché prasowego oraz sekretarza poselstwa polskiego w Budapeszcie. Od 1950 r. mieszkał w Warszawie[1].
Twórczość
- Kolczasta wolność
- Z żagwią przez mroki
- Nas - troje
- Dobre ziółka
- Igraszki z krainy fraszki
- Zawracanie biało-głowy
- Dziki w goździkach
- Rymowianki
- Obyczaje miłości
- Płochodnie
Przypisy
- ↑ Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN, s. 93. ISBN 83-01-11593-9.
Bibliografia
- Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.
Linki zewnętrzne
- Twórczość polskich pisarzy – uchodźców na Węgrzech w okresie II wojny światowej. wspolnota-polska.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-18)].