Winnie i Pooh
Winnie i Pooh (ang. Winnie and Pooh) – bateria dwóch brytyjskich 14-calowych (356,6 mm) dział okrętowych z okresu II wojny światowej. Znajdująca się nieopodal Dover bateria używana była do prowadzenia ognia przeciwartyleryjskiego poprzez kanał La Manche.
Historia
Bateria powstała w 1940 na osobiste życzenie premiera Wielkiej Brytanii Winstona Churchilla. W czerwcu tego roku ówczesny Trzeci Lord Admiralicji Sir Bruce Fraser przeprowadził rozmowy z przedstawicielami koncernu Vickers-Armstrong na temat użycia istniejących już armat morskich do konstrukcji tego typu baterii. W rozmowach zaproponowano użycie dwóch zapasowych armat 14-calowych z pancerników typu King George V.
Bateria została zbudowana niedaleko wsi St Margaret-at-Cliffe. Użycie ciężkich armat morskich w roli statycznej było stosunkowo proste, barbety potrzebowały tylko niewielkich modyfikacji do użycia ich na betonowym fundamencie. Budowa baterii wymagała podciągnięcia nowej linii kolejowej, która potrzebna była do podprowadzenia największego w Wielkiej Brytanii dźwigu kolejowego do zainstalowania luf. Bateria była obsługiwana przez personel Royal Marines.
Prace nad instalacją pierwszej armaty zakończono 3 sierpnia 1940. W tym dniu na wizytację baterii przybył Winston Churchill, na którego cześć artylerzyści nazwali pierwszą armatę „Winnie”[a]. Po raz pierwszy z armaty wystrzelono 22 sierpnia. Druga armata została zainstalowana w styczniu 1941 i otrzymała imię „Pooh”.
W czasie wojny obie armaty używane były zazwyczaj do prowadzenia ognia przeciwartyleryjskiego, skierowanego na liczne niemieckie stanowiska bojowe i pociągi pancerne, strzelające z Francji w kierunku Wielkiej Brytanii. Ostatnia akcja bojowa miała miejsce we wrześniu 1944. „Winnie” i „Pooh” wystrzeliły wówczas łącznie 189 pocisków w kierunku tzw. Batterie Todt (cztery armaty 380 mm) znajdującej się na Cap Gris-Nez.
Po zakończeniu wojny bateria została zlikwidowana, pozostało z niej tylko kilka małych budynków używanych jako owczarnie.
Dane taktyczno-techniczne
Ordnance, BL, 14 in Mk VII
- Waga armaty z zamkiem: 80 864 kg
- Długość całkowita: 16,53 m
- Długość lufy: 16,2 m (L/45)
- Kąt podniesienia lufy: 0° do +55°
- Prędkość wylotowa pocisku: 746 m/s
- Donośność maksymalna: 43,2 km
Uwagi
- ↑ ”Winnie” to zdrobnienie od imienia Winston, ale także imię postaci literackiej Winnie the Pooh znanej po polsku jako Kubuś Puchatek.
Bibliografia
- Ian Hogg: British and American Artillery of World War 2. Londyn: Arms and Armour Press, 1978, s. 200-201. ISBN 0-85368-242-9.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Photograph showing muzzle view of British 14-inch naval gun on modified naval mounting at St Margarets, near Dover. This was the first gun, nicknamed "Winnie" and manned by Royal Marines. Winnie and its partner "Pooh" were reserve guns for the King George V class battleships. They were used in counter-battery fire against German guns across the Channel on the occupied French coast.
Photograph showing breech-end view of British 14-inch naval gun on modified naval mounting at St Margarets, near Dover. This was the second gun, nicknamed "Pooh" and manned by Royal Marines. Pooh and its partner "Winnie" were reserve guns for the King George V class battleships. They were used in counter-battery fire against German guns across the Channel on the occupied French coast.