(21) Lutetia
Planetoida (21) Lutetia sfotografowana przez sondę Rosetta | |
Odkrywca | |
---|---|
Data odkrycia | 15 listopada 1852 |
Numer kolejny | 21 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Przynależność obiektu | |
Półoś wielka | 2,4348 au |
Mimośród | 0,1646 |
Peryhelium | 2,0340 au |
Aphelium | 2,8356 au |
Okres obiegu wokół Słońca | 3 lata 291 dni 22 godziny |
Średnia prędkość | 18,96 km/s |
Inklinacja | 3,06° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | wymiary: 132×101×76 km |
Masa | 1,3 ×1018 kg |
Średnia gęstość | ~2,7 g/cm3 |
Okres obrotu | (8 h 9 min 54 s) h |
Albedo | 0,22 |
Jasność absolutna | 7,35m |
Typ spektralny | |
Średnia temperatura powierzchni | śred. ~172 K |
Satelity naturalne | brak danych |
(21) Lutetia – planetoida z pasa głównego.
Odkrycie
Planetoida została odkryta 15 listopada 1852 przez Hermanna Mayera Salomona Goldschmidta z balkonu jego apartamentu w Paryżu. Nazwa pochodzi od łacińskiego odpowiednika nazwy „Paryż”.
Orbita
Orbita Lutetii jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 3,06°. Na jeden obieg wokół Słońca potrzebuje 3 lat i 293 dni, krążąc w średniej odległości 2,44 j.a. Średnia prędkość orbitalna to ok. 18,96 km/s.
Właściwości fizyczne
(21) Lutetia ma rozmiary 132 × 101 × 76 km[1]. Jej albedo wynosi 0,22, a jasność absolutna to 7,35m. Średnia temperatura na jej powierzchni sięga ok. 172 K, maksymalna zaś 266 K (−7 °C). Planetoida ta zalicza się najprawdopodobniej do typu M. Jej powierzchnia jest stosunkowo jasna i zawiera komponenty metaliczne, choć badania wskazują również na obecność pewnych ilości krzemianów oraz cienkiej warstwy regolitu, podobnie jak w przypadku innych planetoid.
Powierzchnia jest pokryta wieloma kraterami uderzeniowymi o różnej wielkości i wieku.
Lutetia rotuje w czasie 8 godzin i 10 minut, a oś obrotu nachylona jest pod kątem 85–89º do płaszczyzny ekliptyki, zatem – podobnie jak Uran – planetoida ta „toczy się” niemalże po swojej trajektorii.
Misje kosmiczne
10 lipca roku 2010 o 15:44 sonda kosmiczna Rosetta przeleciała z prędkością 15 km/s w odległości 3169 km od Lutetii[2]. Przesłane na Ziemię zdjęcia ukazały struktury z rozdzielczością do 60 metrów.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Lutetia: największa z odwiedzonych planetoid w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia
- ↑ Loty kosmiczne - Misja Rosetta
Bibliografia
- (21) Lutetia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (21) Lutetia w bazie Minor Planet Center (ang.)
- Artykuł Lutetia asteroid in Rosetta’s spotlight na stronie ESA (ang.)
- Rosetta zbliża się do planetoidy Lutetia w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (21) Lutetia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: ESA 2010 MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/LAM/IAA/RSSD/INTA/UPM/DASP/IDA, Licencja: CC BY-SA 2.0
Asteroid 21 Lutetia has been revealed as a battered world of many craters. ESA's Rosetta mission has returned the first close-up images of the asteroid showing it is most probably a primitive survivor from the violent birth of the Solar System.
21 Lutetia orbit, and his position on 01 Jan 2009 (NASA Orbit Viewer applet)
Autor: ESA 2010 MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/LAM/IAA/RSSD/INTA/UPM/DASP/IDA, Licencja: CC BY-SA 2.0
At a distance of 36,000 kilometres (22,000 mi) the OSIRIS Narrow Angle Camera (NAC) took this image of asteroid 21 Lutetia, catching the planet Saturn in the background.