Andrzej Bączyński (fizyk)

Andrzej Bączyński
Data i miejsce urodzenia

16 lipca 1933
Grudziądz

Data śmierci

25 stycznia 2016

Profesor nauk fizycznych
Specjalność: optoelektronika, luminescencja związków organicznych
Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Doktorat

1963 – fizyka
UMK

Habilitacja

1971 – fizyka
UMK

Profesura

1991

zatrudnienie

Wydział Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika

Okres zatrudn.

1956–2003

Andrzej Bączyński (ur. 16 lipca 1933 w Grudziądzu, zm. 25 stycznia 2016) – polski fizyk, profesor zwyczajny, związany z Uniwersytetem Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Życiorys

W 1951, po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w Chełmnie rozpoczął studia na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Studia ukończył w 1955 i przez rok pracował jako nauczyciel w liceum. Od 1956 do emerytury w 2003 pracował na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika.

Pracę doktorską (Fotoprzewodnictwo oraz efekt fotowoltaiczny w warstwach polikrystalicznych siarczku kadmu, promotor: prof. Aleksander Jabłoński) obronił w 1963. W 1971 habilitował się na podstawie pracy Przejścia interkombinacyjne w drobinach wieloatomowych. W 1978 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1991 - profesorem zwyczajnym.

Zajmował się spektroskopią molekularną i luminescencją roztworów. Badał lasery barwnikowe (jego zespół skonstruował jeden z pierwszych takich laserów w Polsce).

Wypromował 8 doktorów, był recenzentem kilku prac doktorskich i habilitacyjnych.

Oprócz pracy badawczej i wykładów był prodziekanem Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii (w latach 1976-1980), Zastępcą Dyrektora Instytutu Fizyki (1973–76 i 1980-84) oraz kierownikiem Studium Doktoranckiego Fizyki i Astronomii. Po przejściu na emeryturę przetłumaczył jeden z tomów podręcznika Wolfganga Demtrödera.

Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Chełmnie.

Bibliografia

Linki zewnętrzne