Bruce Robinson
| ||
(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0 Bruce Robinson (2011) | ||
Data i miejsce urodzenia | 2 maja 1946 Broadstairs, Kent, Anglia, Wielka Brytania | |
---|---|---|
Zawód | reżyser, scenarzysta, powieściopisarz, aktor | |
Współmałżonek | Sophie Windham (od 1984) | |
Lata aktywności | od 1968 |
Bruce Robinson (ur. 2 maja 1946[1] w Broadstairs[2]) – brytyjski reżyser, scenarzysta, powieściopisarz i aktor, laureat nagrody BAFTA (1985) za najlepszy scenariusz – adaptację dramatu wojennego Pola śmierci (The Killing Fields, 1984). Otrzymał także nominację do Oscara i Złotego Globu za najlepszy scenariusz (1985)[3].
Życiorys
Wczesne lata
Syn Mabel Robinson i amerykańskiego prawnika Carla Casriela, urodził się i dorastał w Broadstairs, gdzie uczęszczał do The Charles Dickens Secondary Modern School. Kiedy jego rodzice rozwiedli się, matka wyszła ponownie za mąż za Roba (były nawigator Royal Air Force i hurtowy gazeciarz). Jako dziecko, Robinson był stale brutalnie wykorzystywany przez swojego ojczyma, który wiedział, że chłopiec nie był jego synem[4]. Miał starszą siostrę Elly, która uczyła go języka francuskiego[5].
Kariera
W młodości, Robinson pragnął zostać aktorem i został przyjęty do londyńskiej Central School of Speech and Drama[6]. Jego pierwszą ekranową rolą był Benvolio w filmowej adaptacji Franco Zeffirelliego Romeo i Julia (Romeo and Juliet, 1968). Potem pojawił się w dramacie Kena Russella Kochankowie muzyki (The Music Lovers, 1970) u boku Richarda Chamberlaina (jako Piotr Czajkowski) i Glendy Jackson i dramacie historycznym François Truffauta Miłość Adeli H. (L'Histoire d'Adèle H., 1975) z Isabelle Adjani.
Po spędzeniu kilku lat bez pracy, zaczął pisać scenariusze. Wkrótce otrzymał zlecenie od Davida Puttnama, by napisać scenariusz do dramatu wojennego Pola śmierci (The Killing Fields, 1984) w reżyserii Rolanda Joffé z udziałem Sama Waterstona, Johna Malkovicha i Juliana Sandsa. Robinson był nominowany do Oscara i Złotego Globu oraz zdobył nagrodę BAFTA za pracę. W 1989 roku Robinson napisał ponownie dla Rolanda Joffé Projekt Manhattan (Fat Man and Little Boy). Jako reżyser thrillera Jennifer 8 (Jennifer Eight, 1992) z Andy Garcíą, Umą Thurman i Johnem Malkovichem odebrał dwie nagrody na Cognac Festival du Film Policier. A za scenariusz komediodramatu Withnail i ja (Withnail & I) z Richardem E. Grantem otrzymał Evening Standard British Film Award. Powrócił na krótko w 1998 występując w filmie Szalona kapela (Still Crazy).
Życie prywatne
W 1984 poślubił Sophie Windham, z którą ma dwójkę dzieci - córkę Lily (ur. 1987) i syna Willoughby’ego Christiana (ur. 1994).
Robinson był alkoholikiem, przestał pić w roku 2003, gdy spadł z wagonu podczas kręcenia filmu Dziennik zakrapiany rumem (The Rum Diary)[7].
Filmografia
obsada aktorska
- 1968: Romeo i Julia (Romeo and Juliet) jako Benvolio
- 1968: The Other People jako Colin
- 1968: Baby Love jako mężczyzna w nocnym klubie
- 1970: Kochankowie muzyki (The Music Lovers) jako Aleksiej Sofronow
- 1970: Tam-Lin jako Alan
- 1971: Private Road jako Peter Morrissey
- 1973: Los viajes escolares jako Óscar
- 1973: The Protectors (serial TV) jako Peter Lockier
- 1975: Miłość Adeli H. (L'Histoire d'Adèle H.) jako porucznik Albert Pinson
- 1975: Kleinhoff Hotel jako Karl (Alex)
- 1977: The Brute jako Mark
- 1987: Withnail i ja (Withnail & I)
- 1989: Jak zrobić karierę w reklamie (How to Get Ahead in Advertising) jako Boil (głos)
- 1998: Szalona kapela (Still Crazy) jako Brian Lovell
scenariusz
- 1984: Pola śmierci (The Killing Fields)
- 1987: Withnail i ja (Withnail & I)
- 1989: Projekt Manhattan (Fat Man and Little Boy)
- 1988: Jak zrobić karierę w reklamie (How to Get Ahead in Advertising)
- 1998: Powrót do raju (Return to Paradise)
- 1999: W moich snach (In Dreams)
reżyseria
- 1987: Withnail i ja (Withnail & I)
- 1989: Jak zrobić karierę w reklamie (How to Get Ahead in Advertising)
- 1992: Jennifer 8 (Jennifer Eight)
- 2011: Dziennik zakrapiany rumem (The Rum Diary)
Publikacje książkowe
- Paranoia in the Launderette (1998)
- The Peculiar Memories of Thomas Penman (1998)
- The Obvious Elephant (2000)
- Harold and the Duck (2005)
- They All Love Jack: Busting the Ripper (2015)
Przypisy
- ↑ Bruce Robinson (ang.). Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-07-30].
- ↑ Bruce Robinson - Actor (rum.). CineMagia.ro. [dostęp 2016-07-29].
- ↑ Bruce Robinson (wł.). MYmovies. [dostęp 2016-07-30].
- ↑ Jack the Ripper: has Bruce Robinson solved the world's most famous crime? (ang.). The Telegraph. [dostęp 2016-07-30].
- ↑ How one man revealed Jack the Ripper's identity: the full stor (ang.). GQ. [dostęp 2016-07-30].
- ↑ Robinson, Bruce (1946-) (ang.). BFI Screenonline. [dostęp 2016-07-30].
- ↑ Bruce Robinson: I started drinking again because of The Rum Diary (ang.). The Independent. [dostęp 2016-07-30].
Bibliografia
- Bruce Robinson w bazie IMDb (ang.)
- Bruce Robinson w bazie Filmweb
Media użyte na tej stronie
(c) Georges Biard, CC BY-SA 3.0
Bruce Robinson at the premiere of The Rum Diary in Paris