Carl Crawford (baseballista)
Carl Crawford jako zawodnik Los Angeles Dodgers. | |||||||||
wolny agent | |||||||||
zapolowy | |||||||||
Pełne imię i nazwisko | Carl Demonte Crawford | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pseudonim | The Perfect Storm | ||||||||
Data i miejsce urodzenia | 5 sierpnia 1981 | ||||||||
Odbija | lewą | ||||||||
Rzuca | lewą | ||||||||
Debiut | 20 lipca 2002 | ||||||||
Statystyki | |||||||||
Średnia uderzeń | 0,290 | ||||||||
Home runy | 136 | ||||||||
Uderzenia | 1931 | ||||||||
RBI | 766 | ||||||||
Kariera klubowa | |||||||||
| |||||||||
Stan na 3 czerwca 2016. |
Carl Demonte Crawford (ur. 5 sierpnia 1981 w Houston) – amerykański baseballista występujący na pozycji zapolowego.
Kariera zawodnicza
Po ukończeniu szkoły średniej, w czerwcu 1999 został wybrany w drugiej rundzie draftu przez Tampa Bay Devil Rays i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Durham Bulls, reprezentującym poziom Triple-A[1][2]. W Major League Baseball zadebiutował 20 lipca 2015 w meczu przeciwko Toronto Blue Jays, w którym zaliczył two-run single[3]. 10 sierpnia 2002 w spotkaniu z Kansas City Royals zdobył pierwszego home runa w MLB[4].
Jako zawodnik klubu z St. Petersburga trzykrotnie wystąpił w Meczu Gwiazd, cztery razy zwyciężał w klasyfikacji pod względem liczby skradzionych baz (2003, 2004, 2006, 2007) i cztery razy pod względem liczby triple’ów (2004–2006, 2010)[1]. W All-Star Game 2009 został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem meczu, zapobiegając w drugiej połowie siódmej zmiany przy stanie 3–3 zdobyciu home runa, po wybiciu piłki na dalekie zapole przez zawodnika Colorado Rockies Brada Hawpe’a[5].
W grudniu 2010 podpisał siedmioletni kontrakt wart 142 miliony dolarów z Boston Red Sox[6]. Po rozegraniu 31 meczów w sezonie 2012 z powodu kontuzji łokcia w sierpniu zmuszony był przejść operację Tommy’ego Johna i niezadowolony z warunków panujących w organizacji klubu, 25 sierpnia 2012 został oddany (między innymi z Adrianem Gonzalezem) do Los Angeles Dodgers[7]. W barwach nowego zespołu zadebiutował 1 kwietnia 2013 w meczu otwarcia sezonu zasadniczego przeciwko San Francisco Giants, w którym zaliczył dwa uderzenia (w tym double’a)[8]. 13 czerwca 2016 został zwolniony z kontraktu[9].
Nagrody i wyróżnienia
Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
4× All-Star | 2004, 2007, 2009, 2010 | [1] |
All-Star Game MVP | 2009 | [5] |
Gold Glove Award | 2010 | [1] |
Silver Slugger Award | 2010 | [1] |
Przypisy
- ↑ a b c d e Carl Crawford Statistics and History (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2015-05-02].
- ↑ Carl Crawford Minor League Statistics & History (ang.). baseball-reference.com. [dostęp 2015-05-02].
- ↑ Stewart’s blast highlights seven-run fifth inning (ang.). espn.com. [dostęp 2015-05-02].
- ↑ Devil Rays score season-high 13 runs (ang.). espn.com. [dostęp 2015-05-02].
- ↑ a b Crawford wins All-Star MVP (ang.). mlb.com. [dostęp 2015-05-02].
- ↑ Carl Crawford’s Boston intro Saturday (ang.). espn.com. [dostęp 2015-05-02].
- ↑ Dodgers, Red Sox complete blockbuster deal (ang.). mlb.com. [dostęp 2015-05-02].
- ↑ Clayton Kershaw homers, tosses shutout to lead Dodgers past Giants (ang.). espn.com. [dostęp 2015-05-02].
- ↑ Crawford clears waivers, released (ang.). mlb..com. [dostęp 2016-08-04].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Baseball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Keith Allison on Flickr, Licencja: CC BY-SA 2.0
Carl Crawford