Grupa Saperów 2 Korpusu Polskiego
| Historia | |
| Państwo |  Polska |
|---|---|
| Sformowanie | 21 czerwca 1945 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | płk Jerzy Sochocki |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | Wojska lądowe |
| Rodzaj wojsk | saperzy |
| Podległość | 2 Korpus Polski |
Grupa Saperów 2 Korpusu Polskiego – oddział saperów Polskich Sił Zbrojnych.
Historia jednostki
Działania wojenne 2 Korpusu we Włoszech dowiodły potrzebę posiadania znacznie większej ilości jednostek saperskich w nowoczesnej wojnie - toteż jeszcze przed zakończeniem działań 1945 r., za zgodą władz brytyjskich, przystąpiono do organizowania nowych jednostek, które w ramach wojsk korpuśnych 2 Korpusu Polskiego skupione zostały w armijną Grupę Saperów. Według nomenklatury i schematu organizacyjnego brytyjskiego jednostka nosiła nazwę „Army Group Polish Engineers”. W Armii Brytyjskiej grupa saperów występowała na szczeblu armii.
Na początek przewidziano organizację tylko jednego baonu saperów - 20 baonu saperów, Baon zaczęto organizować wiosną 1945 roku w Capua, przy Centrum Wyszkolenia Saperów. Jako kadrę baonu wyznaczono oficerów z jednostek saperów 2 Korpusu oraz szeregowych, natomiast uzupełnienie stanu etatowego przeprowadzono w drodze wyławiana saperów zbiegłych lub z jeńców byłej armii niemieckiej, a oficerów — pochodzących z niewoli. Po podstawowym przeszkoleniu w Capua, 20 baon saperów przeszedł do rejonu Senigallia, to jest rejonu koncentracji całej Grupy Saperów Armii 2 Korpusu. W tym rejonie 20 baon saperów przechodził dalsze szkolenie specjalne. Grupa Saperów Armii - ze względu na czas organizacji nie mogła brać udziału w żadnych akcjach bojowych 2 Korpusu[1].
Struktura Grupy Saperów
- Dowództwo Grupy Saperów 2 Korpusu
- 10 Baon Saperów
- 20 Baon Saperów
- 10 Kompania Mostowa
- 301 Etapowa Kompania Saperów
- 304 Pluton Sprzętu Mechanicznego
- 306 Składnica Saperska 2 Korpusu
- 10 Pluton Rozbrajania Bomb
Stan etatowy grupy wynosił 173 oficerów i 2997 szeregowych.
Odznaka grupy
Odznaka zatwierdzona została w dzienniku rozkazów dowódcy 2 Korpusu nr 19 pkt.119 z 14 lutego 1946. Ma kształt koła oplecionego wieńcem z liści dębowych. W kole umieszczona jest syrenka, pod nią spycharka i przęsło mostu. Odznakę projektował Jerzy Suchacki i Michał Paszyn. Wykonywała firma F.M Lorioli Fratelli. Wymiary: 40 mm[2].
Dowódcy grupy
- płk Jerzy Sochocki (od 21 VI 1945)
Przypisy
- ↑ Adam J. Szugajew, Saperzy w Służbie Polsce, s. 468.
- ↑ Sawicki i Wielechowski 2007 ↓, s. 494.
Bibliografia
- Zdzisław Sawicki, Adam Wielechowski: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945: Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918-1939: Polskie Siły Zbrojne Na Zachodzie. Warszawa: Pantera Books, 2007. ISBN 978-83-204-3299-2.
- Adam Szugajew, Saperzy w Służbie Polsce, Londyn 1985.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).