Język dobel
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 5680 (2011)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-3↗ | kvo | ||
| IETF | kvo | ||
| Glottolog | dobe1238 | ||
| Ethnologue | kvo | ||
| WALS | dob | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język dobel (a. doibel), także kobro’or (a. kobroor, kobror)[1][2] – język austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji, przez mieszkańców wysp Aru. Według danych z 2011 roku posługuje się nim 5680 osób[1]. Jego użytkownicy zamieszkują wschodnią część wyspy Kobroor oraz trzy wsie na okolicznych wyspach[3].
Wyróżnia się cztery dialekty. Dialekt koba, używany w trzech wsiach na wyspach Baun i Fukarel, jest też opisywany jako odrębny język[3][4].
Jest używany przez wszystkich członków społeczności, w różnych sferach życia. Posługują się również indonezyjskim, lokalnym malajskim i manombai[1].
W piśmiennictwie stosuje się alfabet łaciński[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Dobel, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Jock Hughes: The languages of Kei, Tanimbar and Aru: Lexicostatistic classification. W: Soenjono Dardjowidjojo (red.): Miscellaneous studies of Indonesian and other languages in Indonesia. Cz. 9. Jakarta: Badan Penyelenggara Seri Nusa, Universitas Atma Jaya, 1987, s. 71–111, seria: NUSA: Linguistic studies in Indonesian and languages in Indonesia 27. OCLC 896429711. (ang.).
- ↑ a b Robert Blust. Dobel Historical Phonology. „Oceanic Linguistics”. 53 (1), s. 37–60, 2014. DOI: 10.1353/ol.2014.0010. ISSN 1527-9421. [dostęp 2022-07-23]. (ang.).
- ↑ Jock Hughes: Dobel (Aru Islands). W: Darrell T. Tryon (red.): Comparative Austronesian Dictionary: An Introduction to Austronesian Studies. Wyd. e-book (2011). Berlin–New York: Walter de Gruyter, 1995, s. 637–650, seria: Trends in Linguistics. Documentation [TiLDOC] 10. DOI: 10.1515/9783110884012.1.637. ISBN 978-3-11-088401-2. OCLC 868970232. [dostęp 2022-08-20]. (ang.).