Mikołaj Regnier
Mikołaj Regnier (Mikołaj Renje, francuskie imię Nicolas, ur. 26 października 1746 w Sarrelouis lub Sarrebourg w Lotaryngii, zm. 18 lipca 1800 w Wilnie) – polski lekarz, doktor medycyny i chirurgii Akademii Wileńskiej.
Życiorys
Medycyny uczył się najpierw w rodzinnym mieście, a od 1765 w Paryżu. Został sprowadzony do Rzeczypospolitej przez biskupa wileńskiego Ignacego Jakuba Massalskiego. W 1775 został mianowany przez Komisję Edukacji Narodowej na profesora anatomii i chirurgii Akademii Wileńskiej. W 1777, podczas kolejnego pobytu w Paryżu, skłonił doktora Jakuba Briôteta w 1777 do przyjęcia stanowiska prosektora w Akademii Wileńskiej. Od 1786 był generalnym chirurgiem sztabowym wojsk litewskich. W 1789 uzyskał na uniwersytecie w Królewcu stopień doktora na podstawie pracy Specimen inaugurale de asphyxia neonatorum[1].
Przypisy
- ↑ Mikołaj Regnier, De asphyxia neonatorvm. Specimen inavgvrale ex decreto Facvltatis Medicae Regiomontanae pro impetrando gradv, privilegiis atqve immvnitatibvs doctoris medicinae atqve chirvrgiae ervditorvm censvrae svbmissvm a Nicolao Regnier ad Saram Lotharingo [...] mense Ianvario anno MDCCLXXXIX., Królewiec: typis Hartvngii, [1789].
Bibliografia
- I. Szybiak, Regnier (Renje) Mikołaj, [w:] Polski Słownik Biograficzny, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1987, t. XXX, s. 738–739. ISBN 83-04-00148-9.
Linki zewnętrzne
- De asphyxia neonatorvm w bibliotece Polona