Priam
Ten artykuł od 2018-02 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Priam (gr. Πρίαμος Príamos, łac. Priamus) – w mitologii greckiej król Troi; jeden z bohaterów Iliady Homera.
Wnuk Ilosa, uchodził za syna Laomedona i nimfy Strymo, córki boga rzeki Skamander[1]. Według Iliady miał 20 żon, a z nimi 50 synów oraz 12 córek. Był mężem Arisbe, córki Meropsa, a później Hekaby[a].
- Synowie
Troilos, Hektor*, Agaton, Polites*, Deifobos*, Antifones, Idomeneos, Likaon, Esakos, Tymoetes, Polidor, Demokos, Laodokus, Echefron, Helenos*, Polidamas*, Pandaros, Pammon, Hypokios, Antyfos, Hiponoos, Gorgition, Archemakos, Mylios, Kebriones, Melanipos, Mestor, Filemon, Glaukos, Astygones, Ewagoras, Atas, Doryklos, Bias, Dryops, Chersydamas, Telestas, Chromius, Demokoon, Askaniusz, Hyperion, Egoneos, Klonios, Deioptes, Lizytos, Polidemon, Iso, Echemmon, Parys*, Dios.
- Córki
Iliona, Meduza, Lizymacha*, Arystodema, Kreuza*, Polidekta, Aretuza, Poliksena*, Ewandra, Medesykasta*, Laodika*, Kasandra*.
Jego stałym doradcą był Antenor. Podczas oblężenia miasta Priam niezmiennie okazywał przychylność porwanej przez swego syna Helenie. U Achillesa wybłagał zwrot ciała Hektora. Po zdobyciu Troi przez Greków na zakończenie wojny trojańskiej zginął z ręki syna Achillesa – Neoptolemosa.
Zobacz też
- Priam prosi Achillesa o zwrot ciała Hektora (obraz Aleksandra Iwanowa)
Uwagi
- ↑ Potomstwo z Hekabą zaznaczono gwiazdką (*).
Przypisy
- ↑ Podręczna miniencyklopedia mitologii. Grecy, Rzymianie, Celtowie. Warszawa: RTW, 2001, s. 143.
Media użyte na tej stronie
Priam killed by Neoptolemus, son of Achilles, detail of an Attic black-figure amphora, ca. 520 BC–510 BC. From Vulci.