Stanisław Żuk (łyżwiarz figurowy)

Stanisław Żuk
Reprezentacja

 ZSRR

Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1935
Uljanowsk

Data i miejsce śmierci

1 listopada 1998
Moskwa

Konkurencja

Pary sportowe

Partner sportowy

Nina Żuk

Trener

Piotr Orłow

Klub

Dynamo St. Petersburg

Zakończenie kariery

1961

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Mistrzostwa Europy
srebroGarmisch-Partenkirchen 1960pary sportowe
srebroDavos 1959pary sportowe
srebroBratysława 1958pary sportowe

Stanisław Aleksiejewicz Żuk, ros. Станислав Алексеевич Жук (ur. 25 stycznia 1935 w Uljanowsku, zm. 1 listopada 1998 w Moskwie) – radziecki trener łyżwiarstwa figurowego, a wcześniej łyżwiarz figurowy startujący w parach sportowych z żoną Niną Żuk. Uczestnik igrzysk olimpijskich (1960)[1], trzykrotny wicemistrz Europy (1958–1960) oraz 4-krotny mistrz Związku Radzieckiego (1957–1959, 1961).

Życiorys

Jego żoną była jego partnerka sportowa Nina Żuk (z domu Bakuszewa). Z kolei młodszą siostrą była łyżwiarka figurowa Tatjana Żuk, wicemistrzyni olimpijska z Grenoble (1968) w parach sportowych z Aleksandrem Gorielikiem. Nina i Stanisław byli ich głównymi trenerami[2].

Nina i Stanisław Żuk zdobyli wspólnie trzy wicemistrzostwa Europy pod rząd, od 1958 do 1960 roku, przygrywając kolejno z reprezentantami Czechosłowacji Věrą Suchánkovą i Zdenkiem Doležalem, a w kolejnych dwóch latach z Niemcami, Mariką Kilius i Hansem-Jürgenem Bäumlerem[3][4]. Dwukrotnie wystąpili na mistrzostwach świata, a ich najlepszym rezultatem było miejsce piąte. W tym samym czasie czterokrotnie triumfowali w mistrzostwach Związku Radzieckiego pokonując za każdym razem przyszłych podwójnych mistrzów olimpijskich, Ludmiłę Biełousową i Olega Protopopowa[5]. Nina i Stanisław prezentowali akrobatyczne podnoszenia z trzymaniem jedną ręką (na wyprostowanej ręce partnera), które na arenie międzynarodowej były wtedy uważane za zbyt niebezpieczne. Żuk przyznał, że inspiracją byli dla niego gimnastycy sportowi[6]. Poglądy sędziów zmieniły się po 1960 roku, jednak Żukowie nie mieli szansy na zaprezentowanie się w mistrzostwach świata, które zostały odwołane po katastrofie lotniczej w której zginęła cała reprezentacja Stanów Zjednoczonych i postanowili zakończyli karierę. Następnie Żuk zaczął trenować swoich byłych rywali, Biełousową i Protopopowa powoli poświęcając się karierze trenerskiej[7].

Żuk przez ponad 20 lat trenował radzieckie gwiazdy łyżwiarstwa figurowego w klubie CSKA Moskwa. Jego uczniowie zdobyli 67 złotych, 34 srebrnych i 35 brązowych medali na mistrzostwach Europy, świata i olimpijskich. Do jego uczniów należeli[8]:

Żuk nadużywał alkoholu i zdarzało mu się stosować przemoc fizyczną i psychiczną wobec swoich uczniów. Jekatierina Gordiejewa w swojej książce My Sergei: A Love Story ujawniła, że wszyscy trenujący w CSKA łyżwiarze bali się trenera Żuka, a ten każdego wieczoru upijał się. Chciał on zastosować żołnierską musztrę na treningach, przypominając im, że trenują w żołnierskim klubie. Gordiejewa opisała sytuację, gdy ona i Anna Kondraszowa przestały jadać na stołówce, gdyż trener Żuk wypominał im ilość zjedzonego jedzenia, a także sytuację, gdy Żuk uderzył Kondraszową, która płakała przez niego niemal każdego dnia. Gordiejewa wyznała, że „Żuk przychodził do niej [Kondraszowej] i mówił Widziałem, że zeszłej nocy wchodziłaś do pokoju Fadiejewa, co tam robiłaś? Nawet jeśli coś by robiła, to oczywiście nie był jego interes. Ale on dręczył ją szpiegowaniem i byłam na tyle młoda, że Anna nie zwierzała mi się co się za tym kryło. Teraz rozumiem, że próbował nakłonić Annę do przespania się z nim. Przez lata robił to z wieloma dziewczętami”[9].

Wiosną 1986 roku Gordiejewa, Grińkow, Fadiejew, Kondraszowa i Marina Zujewa zgłosili zachowanie Żuka tj. nadużywanie alkoholu, opuszczanie treningów i przemoc, w liście do oficjeli CSKA. Żuk został odsunięty od trenowania najlepszych radzieckich łyżwiarzy, ale pozostał głównym trenerem klubu i kontynuował pracę z młodzieżą[9].

W połowie lat 80. XX w. Żuk pracował również jako trener w Japonii. Następnie w stopniu podpułkownika przeszedł na emeryturę wojskową. Zmarł nagle z powodu ostrej niewydolności serca na stacji moskiewskiego metra Aeroport nieopodal klubu CSKA Moskwa. Został pochowany na cmentarzu Wagańkowskim w Moskwie[8]. W 2008 roku przed klubem CSKA stanął jego pomnik[9].

Osiągnięcia

Z Niną Żuk

Zawody19541955195619571958195919601961
Międzynarodowe[10][11][12][3][4]
Igrzyska olimpijskie6
Mistrzostwa świata85
Mistrzostwa Europy6222
Krajowe[13][14][15][16][17][18]
Mistrzostwa Związku Radzieckiego331111

Przypisy

  1. ↑ Figure Skating at the 1960 Squaw Valley Winter Games: Mixed Pairs (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2020-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-14)].
  2. ↑ Sports Reference – Tatyana Zhuk (ang.). Sports Reference. [dostęp 2020-11-04].
  3. ↑ a b European Figure Skating Championships 1950–1959 – Pairs – Result (ang.). eskatefans.com. [dostęp 2020-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-16)].
  4. ↑ a b European Figure Skating Championships 1960–1969 – Pairs – Result (ang.). eskatefans.com. [dostęp 2020-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-26)].
  5. ↑ Olympedia – Oleg Protopopov (ang.). olympedia.org. [dostęp 2020-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-01)].
  6. ↑ Анатолий Шелухин: Ледовая империя Жука (ros.). rambler.ru, 2006-11-01. [dostęp 2020-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-17)].
  7. ↑ Alla Akerzhnerman: Ludmila Belousova 1935 - 2017 (ang.). womensactivism.nyc, 2020-11-19. [dostęp 2020-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-01)].
  8. ↑ a b Жук Станислав Алексеевич (ros.). uonb.ru. [dostęp 2020-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-04)].
  9. ↑ a b c What The Zhuk?: Scandals From Behind The Iron Curtain (ang.). skateguard1.blogspot.com, 2016-07-07. [dostęp 2020-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-04)].
  10. ↑ Sports Reference – Nina Zhuk (ang.). Sports Reference. [dostęp 2020-11-04].
  11. ↑ World Figure Skating Championships 1950–1959 – Pairs – Result (ang.). eskatefans.com. [dostęp 2020-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-11)].
  12. ↑ World Figure Skating Championships 1960–1969 – Pairs – Result (ang.). eskatefans.com. [dostęp 2020-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-11)].
  13. ↑ Первое первенство СССР 1954 (ros.). FSkate. [dostęp 2020-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-13)].
  14. ↑ Первое первенство СССР 1956 (ros.). FSkate. [dostęp 2020-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-09)].
  15. ↑ Первое первенство СССР 1957 (ros.). FSkate. [dostęp 2020-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-09)].
  16. ↑ Первое первенство СССР 1958 (ros.). FSkate. [dostęp 2020-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-08)].
  17. ↑ Первое первенство СССР 1959 (ros.). FSkate. [dostęp 2020-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-15)].
  18. ↑ Первое первенство СССР 1961 (ros.). FSkate. [dostęp 2020-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-09)].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie