Stanisław Anczyc

Stanisław Anczyc
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 maja 1868
Warszawa

Data i miejsce śmierci

2 lutego 1927
Lwów

Narodowość

polska

Uczelnia

Politechnika Lwowska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Гробниця Шмідтів..jpg

Stanisław Anczyc (ur. 5 maja 1868 w Warszawie, zm. 2 lutego 1927 we Lwowie) – metaloznawca, technolog, profesor Politechniki Lwowskiej, syn poety Władysława Ludwika Anczyca (1823-1883).

Życiorys

Podjął studia włókiennicze w Wiedniu, zakończone doktoratem. Od 1902 roku wykładał technologię mechaniczną w Państwowej Szkole Przemysłowej w Krakowie. W 1907 r. habilitował się w Szkole Politechnicznej we Lwowie. Następnie podjął studia z metaloznawstwa w Berlinie-Charlottenburgu oraz na Akademii Górniczo-Hutniczej[1].

W roku 1893 założył Krajową Szkołę Sukienniczą w Rakszawie. W roku 1909 został powołany na profesora Politechniki Lwowskiej, w latach 1915-1916 rektor tej uczelni.

W latach 1910-1918 był redaktorem „Czasopisma Technicznego”[2]. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1921. W roku 1923 został członkiem Towarzystwa Naukowego we Lwowie i Akademii Nauk Technicznych w Warszawie.

Zajmował się metalurgią oraz technologia tkactwa. Stworzył na Politechnice Lwowskiej laboratorium metalograficzne.

Został pochowany na polu nr 60 Cmentarza Łyczakowskiego we Lwowie.

Odznaczenia

Przypisy

  1. Słownik biograficzny wybitnych hutników. W: Hutnictwo na ziemiach polskich. Katowice: Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego w Polsce, 1992, s. 334.
  2. Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie 1877–1927. 1927: Polskie Towarzystwo Politechniczne we Lwowie, 1927, s. 49.
  3. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Stanisław Anczyc. Czasopismo Techniczne № 3, 1927.jpg
Станіслав Анчиц (1868-1927).
Гробниця Шмідтів..jpg
Autor: Igor Monchuk, Licencja: CC BY-SA 4.0
Гробниця Шмідтів. Личаківський цвинтар , поле № 60.